We zijn weer heerlijk met de CX op vakantie geweest. Twee dagen voor vertrek wisten we nog steeds niet waar we heen zouden gaan en welk vervoermiddel we zouden gebruiken. Scandinavië met de Panda 4x4? Nederland per fiets?
De verlossende woorden kwamen van mijn dochter: ” ik wil naar de Franse Alpen met de CX!”. Top dochter! Dus tent en andere kampeerspullen erin en gaan.
Zodra we in Frankrijk waren hebben we snelwegen gemeden. Lekker binnendoor rijden en onderweg af en een bezienswaardigheid bekijken of ergens wandelen.
Onderweg veel herkenning van de CX. De Fransen lijken het leuk te vinden. Maar ik heb onderweg heel weinig klassiekers gezien.
We hebben veel van camping naar camping getrokken. In het bijzonder 1 camping was erg leuk: we stonden als enigen op een camping met 6 plaatsen op meer dan 1500m hoogte. Je kon er alleen komen via een onverharde weg die verboden was voor aanhangers/caravans en campers. Het wasbij mij voor het eerst dat de hoge rijstand van de CX echt nodig was voor voldoende bodemspeling.
Alpen passen rijden met de CX is leuk! Het vast niet de ideale auto ervoor, maar de wagen deed het perfect. Diravi is heerlijk bij krappe haarspelden. Ondanks temperaturen van 35 graden (en meer) in de dalen kon de motorkoeling het prima aan. Mijn CX heeft de kleine radiator en een enkele ventilator. Die stond bij het omhoog rijden van een pas wel volle kracht te blazen, maar dat is prima. Helling af, remmend op de motor viel op dat de wagen wel blauw ging pluimen, vooral als je na een lang stuk afdalen weer wat gas geeft. Dat zijn dus de klepseals die niet meer fris zijn. In de bergen moest ik dus een keer wat olie bijvullen. In ons vlakke land heb ik dat tussen verversing en nog nooit hoeven doen. Dus komende winter toch maar even de kop eraf en nieuwe klepseals plaatsen. Wel zo netjes.
Ging er dan helemaal niets stuk in de vakantie? Ja, toch wel. Ik heb het rechter H4 lampje moeten vervangen.

Nog wat foto’s…
De hoge rijstand was nodig, zie vooral het “knikje” in de weg net voor de CX, uiterst rechts op de foto.

Een parkeerplekje op de zuidflank van Col du Galibier:

Bij voldoende toeristen zijn er fotografen die m.n. fietsers en motorrijders fotograferen. Via een website kan je je eigen foto’s zoeken en kopen. Maar een liefhebbers-auto fotograferen ze soms ook. Wij zijn ook op de foto gezet en ik vond het plaatje leuk genoeg om te kopen.
Let trouwens op de klodder geel-achtig vet op de rechter koplamp en de vette bende onderaan de deuren: door de hoge temperaturen begon het Mike Sanders vet weer lekker te vloeien!

Mooi om te zien dat het Mike Sanders Fett blijft vloeien. Heb je de auto met dat spul onderhanden genomen?

Mooi zeg!

Mooie plaatjes, en leuk zo’n afgelegen camping. Zelf ook wel fan van. Ik krijg zelf ook helemaal jeuk van die Franse campings gerund door Nederlandse eigenaren. Dan wordt alles weer zo perfect en ben je alsnog omringd door Nederlanders.. meh.

Kort nadat ik de wagen heb gekocht heb ik de boel zelf in de Mike Sanders gezet. Ik heb het indertijd ook voor onze 1984 Fiat Panda gebruikt en die wordt ook bij pekelwinters ingezet. Ook na 10 winters houdt dat wagentje zich perfect. Zelfs de deurtjes die je bij die dingen ongeveer kan horen roesten blijven goed.
Ook de puntlasnaden van dwarsbalken onder de bodem, kriksteunen e.d. “vingerverf” ik met het vet. Dat zijn van die typische naden waar bitumen vaak inscheuren en een capillair voor vocht vormt (en dus roest). Het insmeren met m.s. vet voorkomt dat.
De CX gebruik ik in de winter niet en staat meestal in de garage. Maar toch is ook dan roestpreventie een goed idee dunkt me.

Helemaal mee eens - en die aandacht voor de onderzijde lijkt me sowieso goed.

Het is winter en dus tijd voor onderhoud aan de CX. De laatste tijd trok de wagen heel lichtjes naar rechts. Voordat ik ga stellen aan Diravi of spoorstangen heb ik eerst maar even wat zaken gecontroleerd die dit zouden kunnen veroorzaken. Achterdraagarmlagers OK. Fuseekogels, stuurkogels OK. Aha, een axiaalkogel die niet meer zo lekker is. Rechts had ik een paar jaar terug al eens vervangen, nu links ook maar. Daarbij kwam ik ook een scheurtje in de harmonicahoes van het stuurhuis tegen. Die dus ook maar vervangen.
 
De vorige keer had ik een steeksleutel in een Z-vorm gebogen om de axiaalkogel te demonteren. Toch vond ik dat niet handig werken. Daarbij zaten de vlakke kanten van de axiaalkogel nu precies onder een hoek dat ik er met die sleutel niet bij kon. Ik heb daarom maar wat anders gemaakt.

En dat werkte heel goed.


Montage van het nieuwe spul (N.O.S.) was geen enkel probleem.
Als er geen pekel meer op de weg ligt ga ik de rechtuitstand weer opnieuw afstellen. Dat zal dus nog even moeten wachten.

Ik ben met meer bezig: klepseals vervangen. Afgelopen zomer bij het afdalen van Alpenpassen was de CX blauw aan het roken. Waarschijnlijk lekkende klepseals. De eerste gedachte was om de cilinderkop eraf te pakken om de klepseals te vervangen. De kop eraf heb ik bij andere voertuigen al wel gedaan, dus dat was geen uitdaging en niets nieuws. Ik had er om eerlijk te zijn niet zoveel zin in. Nu had ik wel eens gehoord van het vervangen van de klepseals terwijl de cilinderkop blijft zitten. Dat wilde ik ook wel eens proberen! Volgens mij moest dat bij een Douvrin blok kunnen. Als het niet zou lukken zou ik de kop er alsnog af kunnen schroeven.

De “grap” van een Douvrin blok is dat de tuimelaar as eruit kan terwijl de kopbouten lekker kunnen blijven zitten. Hieronder een blik op de kleppentrein:

De tuimelaaras is geborgd met een 3mm stift. Op onderstaande foto is dat stiftje te zien net links van het M8 tapeind waarmee het klepdeksel gemonteerd wordt.

Met een stuk gietijzer en een M10 draadeind heb ik een slagtrekker gemaakt waarmee ik het stiftje eruit kon trekken.

En dan is het stiftje eruit:

Vervolgens heb ik alle klepstelboutjes op maximale klepspeling geschroefd. Om te voorkomen dat tuimelaars om mijn oren springen als ik de tuimelaaras eruit trek, zorg ik dat de tuimelaars die los komen als ik de as eruit trek niet onder spanning staan. Dus het blok zodanig tornen dat de kleppen van de betreffende cilinder speling hebben. De tuimelaaras bleek tamelijk klemmend in z’n boringen te zitten. Ook hier bracht de slagtrekker uitkomst.

Steeds verder komt de as eruit:

En dan is de as (en tuimelaars) eruit. De nokkenas ziet er perfect uit. Mooi om te zien dat de nokken in oliebadjes draaien. Zelfs als er bij de start niet ogenblikkelijk olie naar de kop wordt gepompt door de oliepomp, dippen de nokken al door de olie die in de badjes ligt.

Nu moest ik een gereedschapje maken om de veerschotel van de klepveer in te duwen terwijl de klep blijft zitten. Dit is het gereedschapje geworden:

Op bovenstaande foto is de klepveer al iets ingeduwd waardoor de “spietjes” tussen klepsteel en veerschotel vrij komen als je de klepsteel tegen zou houden. Om de klep vast te houden in de kop heb ik een oude bougie verbouwd zodat ik perslucht op de cilinder kon zetten. In onderstaande foto zie je daarvan nog net een stukje slang i.p.v. de gebruikelijke bougiekabel. Ook kan je zien dat de klepveer is gedemonteerd en dat we bij de klepseal kunnen.

Nu is het een kwestie van de oude seal eraf halen en de nieuwe erop drukken. Om de nieuwe er netjes op te drukken heb ik een aluminium buisje op maat gedraaid. Dat is niet zo spannend. In onderstaande foto links de oude (harde) seals, rechts de nieuwe die erop gaat.
 

Dan de klepveer weer monteren met het gereedschapje en verder met de volgende klep…
Met het bedenken en maken van de gereedschapjes erbij heeft me de klus naar schatting evenveel tijd gekost als dat ik de kop had gedemonteerd. Misschien was dat wel verstandiger geweest, maar dit vond ik leuker. Omdat de CX mijn hobby-auto is ging het om dat laatste!

Mooi werk!!!

Wederom goed denkwerk en prima beschreven.

Bedankt voor de reacties!

Er wachtte nog een verrassing. De laatste rit vond ik de wagen ook wat trillen bij 80 km/h. Ik had de indruk dat het onbalans van een wiel was. Ik had bedacht om die wielen eens op mijn motorfietswiel-balanceerstandaardje te zetten. En toen werd het bij het rechter voorwiel gelijk duidelijk:

Ik denk dat het een karkasbreuk is. Is er iemand met meer ervaring met banden die dit kan bevestigen of ontkennen?
Dat dit het trillen kan veroorzaken lijkt me evident. Maar kan het naar rechts trekken hierdoor ook veroorzaakt worden?

Overigens was de band niet van een “flutmerk”. Qua code blijkt de band uit 2017.

Met die band kun je inderdaad echt niet meer rijden.
Kan ook zijn dat er een “laag” koorden losgekomen is en verschoven in plaats van gebroken, maar het resultaat is hetzelfde.

Die oude klepseals zijn gemaakt van PTFE/Teflon, gebruikelijk in de jaren “90”, maar geen ideale keuze, kunnen wel goed tegen temperatuur, maar verwijten waardoor ze gaan lekken, want ze zijn niet echt “flexibel” zelfs niet als ze nieuw zijn. Maar ze konden wel goed tegen hoge temperatuur, in tegenstelling tot de oudere NBR ( kunstrubber) klepels van daarvoor die wel hard werden.
Tegenwoordig zijn klepseals in FPM ( ook Viton genaamd), zoals je groene: Kunnen en goed tegen temperatuur en blijven afdichten want ze worden niet hard.

De vervorming van de band is aanzienlijk en mogelijk zorgt de afwijkende geometrie van de band voor het naar rechts trekken van de auto.
Als de auto dit daarvoor niet had, is een verband met de vervorming voor de hand liggend. Ben benieuwd wat het effect van nieuwe voorbanden hierop is.

Citroensmgz: Bedankt voor de toevoegingen m.b.t. materialen voor de “seals” van de klepstelen. Ik heb een koppakkingset liggen waar PTFE exemplaren bij zitten, maar precies om de redenen die jij aangeeft heb ik FPM exemplaren gekocht.

De band is natuurlijk vernieuwd.

Flottanteur: omdat ik ook een spoorstangkogel heb vernieuwd en dus weer moet uitlijnen, zal ik nooit 100% zeker weten waar het naar rechts trekken aan zal hebben gelegen. Wetenschappelijk gezien heb ik het dus slecht aangepakt