Eerst een paar plaatjes, voor de mensen die interesse hebben in de techniek.

Toen ik mijn twaalfde DS had gerestaureerd en ik haar had verkocht (had ik niet moeten doen), was ik toe aan een volgend project. Mijn buurman had een MX5 en ik ging op zoek naar een geschikt karretje.

Ik heb er meer dan tien bekeken, heb een paar duizend kilometer voor Jan Doedel gereden, want ze waren allemaal te ver heen en te duur. Tot er een op speurders stond, nog geen kwartier geleden geplaatst en bij iemand in Medemblik, wat voor mij geen kwartier rijden is.

Ik belde hem op en maakte een afspraak. Per direct in de automobiel gestapt en naar Medemblik. Heel aardige man, gaf me de sleutels en zei: ga eerst maar een stukkie rijden, dan zet ik koffie voor je. Het was een feest om met die auto te rijden, liep heel erg mooi en stuurde als een mes.

Natuurlijk waren de bekende plekken verrot, want ze roesten werkelijk alsof het een feestje is. Die plekken waren op de bekende manier ‘gerepareerd’ met polyester en glasvezelmatjes, maar verder was het een leuk ding voor een redelijke prijs en we kwamen er snel uit.

De volgende morgen kwam hij hem zelf brengen, we regelden het papierwerk en ik bracht hem naar huis.

Deze Mazda is van 1993, van het eerste type dat momenteel in waarde omhoog gaat. Hij is nu in de drie jaar dat ik hem heb verdubbeld in waarde. Nieuw kostte hij meer dan 60.000 gulden en dat was in 1993 een heleboel geld. Hij is afgeleid van de Lotus Elan en hij is heel erg stijf dankzij het ruggegraat gedeelte tussen de beide stoelen, bedacht door Colin Chapman neem ik aan.

Deze auto gaf de cabriomarkt een flinke schop onder de kont en inmiddels zijn er meer dan een miljoen van gemaakt.

Ik zal later foto’s posten van de restauratie.

Even voor de broodnodige duidelijkheid: het vakwerkje wat je op de tweede foto tussen de bak en de achterbrug ziet is niet het dragende deel dat voor de stijfheid zorgt. Het dragende deel lijkt wel iets op wat de VW kever ook heeft en is alleen een stuk hoger bij de MX5:

Hier zie je het tussen de stoelen en onder de middenconsole.

September 2013, pas aangeschaft en heel veel plezier mee.

Hier begint het mee, het makkelijkste deel, slopen.

Tja, het is wel een uitdaging, onieda?

Ja, roesten willen ze wel helaas. Moet echt prachtig rijden, heb het nog niet mogen ervaren.

Hebben de latere modellen vergelijkbare roest problemen of is het alleen bij het eerste type zoals de jouwe?

Het rijden met zo’n auto is mits je niet erg lang bent of extreem omvangrijk, een groot genot. Hij werd eind jaren 80 ontworpen met als voorbeeld de engelse cabrio’s en in het bizonder de Lotus Elan.

Hij veert wat kort, maar is voor een sportwagentje best wel comfortabel. Het stuurt heerlijk, heeft een lekker motortje en een mooie ophanging. Hij heeft de kachel van de 929 en die heeft genoeg capaciteit om ook ‘s winters open te kunnen rijden.

De tweede serie, de NB, roest nog harder dan de NA en ook de voorste chassisbalken moeten goed in de gaten worden gehouden. De NA roest voornamelijk in de koker voor de achterwielen en rond het achterwiel roest het scherm weg omdat het dubbel op elkaar gepuntlast plaat is waar vocht tussen kruipt als je het niet goed bijhoudt.

De afwatering van de softtop geschiedt met een kunststof goot welke onder de carosserie van de achterkant zit en aan beide kanten afwatert in een pijpje dat uit twee delen bestaat en uitkomt in het binnenscherm vlak voor het achterwiel.

Onder in dat pijpje zit een zacht rubber schotje en dat is om rolgeluiden buiten te houden. Het water dat daar op komt doet het schotje naar beneden scharnieren, maar er kan ook vuil achter blijven hangen als kleine vruchtjes van bomen of struiken en dan verstopt het pijpje. Het water loopt dan tussen beide pijpjes door en komt in de kokerbalk terecht.

Die kokerbalk heeft ook een paar kleine afwatering gaatjes, maar of die zijn verstopt met tectiel oid, of ze zijn verstopt met andere rotzooi omdat de eigenaar nooit even prikt met een sateprikker en hij zal ook nooit even een eindje coaxkabel of een trekveer door de afwatering duwen.

En dan komt het moment dat er zich puisten en bloemkolen openbaren aan de buitenkant en dan ben je veel te laat. Dan is het mooi als je een goede plaatwerker en lasser bent, of je moet genoeg geld hebben om zoiets goed te laten doen.

Zo, dan kan goed rotten zeg….

waterman schreef:

Zo, dan kan goed rotten zeg….

Dat proces is niet het unieke eigendom van de Citroen DS en CX Yuri, helaas.

Maar het komt helemaal goed en deze MX rot niet meer. Maar dat komt later.

Dit zijn leuke klussen, maar je wilt niet dat het over twee jaar weer moet en daarom de bovenstaande foto.

In dat ronde gat zit een rubber stop en daar overheeen zit weer een kunststof binnenscherm dat met boutjes vast zit.

Door dat flinke gat kan een spuitlans, evenals door de gaten welke onder de afdekplaat van de instapdorpel zitten. Als je de binnenverlichting schakelaar er even uit schroeft welke achter het portier zit, heb je weer een mooi gat waardoor je naar binnen kunt.

Ik zet een oude juspan op een kookplaat, gevuld met consistentvet en vaseline, verwarm dat tot 120 tot 150 graden C, giet het in de drukbekerspuit, steek de spuitlans naar binnen en blaas de hele boel onder een laag vet.

Dat heb ik met de DS gedaan (die overigens weer te koop staat) en dat doe ik met elke auto waar ik aan ga lassen. Het is nu drie jaar geleden en ik kijk af en toe met de endoscoop naar binnen. Dat is een vieze kleffe bende daar in het donker, maar ik ben niet meer bang voor roest.

De andere kant van de auto was iets minder verrot, maar verder dezelfde procedure.

Zo, die was goed rot! Dat heb je verdomd netjes gefixed. Als ik mijn ZX nog had, had ik jou gevraagd om ze te ontdoen van roest.

Helaas vorig jaar juni ingeruild op de C4, in december heeft iemand er weer een APK tegen aan gegooid en 2 weken terug is ie alsnog gesloopt Hoe slecht dat ding ook was, heb er nog steeds spijt van

Goed rot? Viel erg mee hoor, dan moet je sommige Jaguar restauraties zien, of wat dacht je van de beroemde DS?

Mooi klussie, ik vind het prachtwerk en zo doe je dat dus.

Hoe vinden jullie het motortje?

Twee bovenliggers en hydraulische stoters, nooit kleppen stellen en het vliegt zo met veel plezier over de 6000 rpm heen.

Er zijn eigenaren die het daar onder de kap nog erg opleuken, zal er eens over nadenken.