bogaard77 schreef:

Nee want je mocht geen ami6 van je vrouw en toen heb je om haar te pesten een jeep gekocht….

Dat er geen ami 6 kwam had ook te maken met de verhalen over jouw ami-ellende die madame wassermann heeft gehoord…

Nielsje schreef:

Er zit dan wel een aanmerkelijk verschil tussen een Citroën rijden en een Citroën bezitten.

Dat klopt. Een goed rijdende ds kan een genot zijn, en dat geldt ook voor een sm. Echter, het gevoel van “er kan nu ieder moment een of ander onderdeel ontploffen” en de wetenschap dat dat geld kost zorgt er voor dat bezit nicht im frage komt.

Evenwel blijft een DS een leuke auto om mee op pad te gaan

Ik denk ook wel eens met weemoed terug aan de tijd dat ik compleet zorgeloos in mijn eerste XM 2.0i uit ‘92 kilometers maakte. Het was mijn eerste auto en ik had nog geen flauw idee van wat er allemaal stuk kon gaan of eigenlijk al aan mankeerde. Hoe beter je een model leert kennen hoe efficienter je na 5 minuten achter het stuur een hele waslijst aan werk kunt produceren.

Leuk stukje!

Ook ik kocht mijn eerste DS in 1996. Een DS21 carb. 5 bak met roestpuisten, krassen en deuken. Jaren dagelijks gereden in weer en wind. Maar wat een heerlijk perenkist was ‘t. En hard dat dat ding ging! Op de teller 205 kilometers in ‘t uur. Zal best wel behoorlijk wat hebben afgeweken maar toch, ik vond het toen best rap voor zo’n oud kadaver… Misschien kwam het wel door de SM wieldoppen die ik er op had gezet
Daarna kocht ik een keurige DS23 Pallas in zwart met zwart leer, echt mijn droomwagen.  Maar achteraf heb ik meer lol gehad met dat ouwe lijk. Daar doe je tenminste niet zo truttig mee als met een hele nette.
Ik heb nu al 8 jaar geen DS meer en dat gaat prima. Maar als ik er een zie gaat mijn hart nog steeds altijd even sneller kloppen…

Af en toe rij ik er nog wel eens in een voor een reportage ofzo en ja inderdaad, dan voel je je weer net dat jonge ventje van toen. Heel herkenbaar allemaal dus wel, leuk!m

waterman schreef:

bogaard77 schreef:

Nee want je mocht geen ami6 van je vrouw en toen heb je om haar te pesten een jeep gekocht….

Dat er geen ami 6 kwam had ook te maken met de verhalen over jouw ami-ellende die madame wassermann heeft gehoord…

 

ja de ervaringen met een GS waren ook niet schitterend hé

leuk eens een jong watermannetje te zien !!

Walter

Lucas schreef:

?..Hoe beter je een model leert kennen hoe efficienter je na 5 minuten achter het stuur een hele waslijst aan werk kunt produceren.

Ja, dat dekt de lading behoorlijk goed…. En dat maakt het dus ook snel irritant als je in zo’n auto stapt.

Erg leuk stukje Yuri!

Het gaat - denk ik - ook wel een beetje over perfectionisme. Een auto moet perfect zijn, of juist verre van dat. Het grijze middengebied is niet zo boeiend. Maar perfectionisme is eerder een last dan een deugd. Wat Martijn zegt over de ‘perenkist’ waarvan de herinneringen beklijven, en de mooiere 23 niet. En wat Waterman ervaart met de snoek van Boudewijn: rammelend maar karaktervol.

Definieer perfect…
Wat voor de 1 perfect is, is voor de ander het juist helemaal niet.

Bij een “perfect” gerestaureerde auto, beter dan fabrieksnieuw durven vele er niet meer mee te rijden. Ze zijn bang voor modderspetters in de wielkasten, dan is het niet perfect meer. Het ding blijft vervolgens staan in de verwarmde garage waardoor het een auto wordt is die niet lekker rijdt door te weinig gebruik… Uiteindelijk ook niet meer “perfect”.

Ik denk dat er juist helemaal niets mis is met de middenweg. Techniek goed bijgehouden, dus rijdt fijn en komt regelmatig op de weg. Plaatwerk in orde zonder roest, weinig zorgen. Gewoon een fijn en heel interieur zonder stank. Instappen, starten en genieten.
Klinkt eigenlijk wel perfect toch?

Yuri heeft gewoon gelijk, een DS geeft een glimlach op je gezicht. Op 1 of andere manier kan je er heerlijk nonchalant in rijden. Ik denk dat het niet geheel uit te leggen is, maar bewust en onbewust reageert het overige verkeer ook anders op een DS.

Beetje een hippie gevoel dus? Ik heb nog nooit in zo’n ding gereden…...

Ik weet niet hoe een hippie zich voelt, maar ik denk eigenlijk van niet.
Dat doet me meer denken aan een VW T1. Praktisch met veel ruimte, simpele techniek, weinig comfort, lage onderhoudskosten.

Als er iemand voor het eerst in een DS stapt, zijn ze meestal direct onder de indruk van de (Pallas) stoelen waar ze inzakken.
Het blijft toch een beetje met je comfortable bankstel op een vliegend tapijt.

Het gevoel dat je krijgt als je voor de eerste keer in je eerste auto stapt, is eenmalig en dat gebeurt je geen tweede keer. Maakt niet uit wat voor auto het is, in mijn geval was het een Fiat 500, niet bepaald een voorbeeld van ultiem comfort.

Mijn eerste godin gaf me ook een onbetaalbaar gevoel, maar dat was toch anders en er zouden nog elf godinnen volgen, maar dat hoofdstuk is afgesloten. De Jaguar heb ik al 40 jaar, maar die staat ook al vijf maanden stil.

Het gevoel van de Fiat 500 vergeet ik nooit meer, er kwamen heel veel auto’s na die kleine roestbak, maar nooit meer zo’n gevoel.

Helemaal mee eens, met de opmerking dat een nog specialere ervaring is de eerste keer rijden op iets dat aangedreven wordt door een motor. Het gevoel dat ontstaat als je als 12-jarige aan de gashandel van een Mobylette draait (nu 58 jaar geleden) is onvergelijkbaar en komt nooit meer terug. Ook niet bij het als 15-jarige het gaspedaal intrappen van een Willy’s jeep, zonder ervaring en zonder toezicht.

Adri

@Arjan: wat mij betreft omschrijf je het ‘perfect’

Zo’n godin rijd ik. Die leeft. En ik maak me nooit zorgen over plotselinge defecten hoewel zoiets, juist ook met modern spul, kan. Vandaag nog een aanhanger erachter gehangen om de eerste ongemotoriseerde auto voor mijn zoontjes op te halen. Een Buffalo skelter. De stuurinrichting heeft zelfs smeernippels… (gelijk doorgesmeerd). Kortom: de godin leeft en heeft vandaag bijgedragen aan de opmaat naar de eerste gemotoriseerde rij-ervaring van mijn nageslacht. Weer een goede daad verricht dus!

Mijn onlangs verkochte 504 cabrio was zo’n te mooie auto die in de verwarmde garage bleef staan. En ik te weinig mee opbouwde. De eend met al z’n gebruikssporen heb ik al vaker gepakt in de eerste 4 weken dan de 504 de laatste 4 jaar…terwijl die 504 onberispelijk reed. In een aantal opzichten beter dan de godin zelfs!

Na deze break te hebben aangeschaft vanwege de fabrieks airco blijft het toch leuk om te googlen op kenteken….
Een ID 21F BREAK CONFORT op papier maar inmiddels uitgerust met de nodige extra’s en een DX4 (2300) blok. Mochten er nog mensen geïnteresseerd zijn in een ONK kenteken laat maar weten ! na demontage van “de extra’s” gaat ie naar de sloop (chassis en plaatwerk is verrot).

Betere tijden in 2016 aldus Wouter Bregman

https://www.flickr.com/photos/xbxg/28898229495

https://www.flickr.com/photos/rutgerkappes/29210474326/