Ha ha ha, oude liefde roest niet? Veel plezier van je nieuwe Peu!

Dank allen!

De bus is er uit, dus de 504 mag de plek in m’n klushok overnemen.

Hier een plaat van het aggregaat:

Uiteraard is er wel wat te doen. De auto ziet er mooi uit maar is wel op z’n Frans onderhouden.

Eerst maar eens wat snoeien in de elektra, want de hoeveelheid extra lampjes en knopjes is imposant. En ik heb geen idee wat ze zouden moeten doen.

Wat moet er verder nog:

* het bijrijdersraam loopt uit z’n geleiders. Dat is vreemd, want het raam lijkt veel smaller te zijn dan de geleiders. Alsof er een ander raam in is gezet.
* de kachelventilator klinkt alsof er een voorruit in stukjes in zit, en als je de auto schudt dan rammelt ie ook.
* zowel de temperatuurmeter als de laadstroommeter doen niks.
* hij is aan een goede beurt toe: kleppen stellen, nieuwe olie, bougies, en ik neig naar 123 inbouwen. Als ik gas geef met een koude motor storten de toeren in.
* de benzinepomp in de tank draait constant mee; ik moet even kijken of dat hoort.
* en het irritantst: de linker voorveerpoot zit vast. Echt, helemaal vast. Geen beweging in te krijgen als je op die hoek van de auto duwt. Alsof de schokdemper vastgerot is. Vreemd genoeg was dat niet zo bij de proefrit.

Dat is allemaal te overzien, en de rest van de auto ziet er zo goed uit dat het dankbare werkjes zijn om de auto nog beter te krijgen.

Ha, nu ik de foto van de voorkant combineer met de foto van de knopjes op het dashboard, zou één van die schakelaars zomaar van de schijnwerpers kunnen zijn

Ja, die ranzige bedrading moet je idd even goed gaan aanpakken. Ik snoei ook alles er uit wat er niet hoort of wat door Jean Marie is aangelegd op een zaterdagavond na een paar glazen wijn. Scheelt een boel kans op gezeik..

Ha, ik heb de werking van nog een schakelaar gevonden: een schakelaar die de toeter schakelt tussen het beschaafde Tuut-je en een oorverdovende Tour de France toeter.

Wat een heerlijk ontspannen klusje, dat snoeien van de elektra. Een paar mooie anekdotes:

- de massa van de sigarenaanstekker was doorgeknipt, waardoor het lampje in de asbak opeens de hele kachelbediening tot +12V had verheven. Dat had tot gevolg dat je de dashboardverlichting kon bedienen met de verwarmingsschuif.
- de voltmeter op het dashboard was stuk. Omdat de Franse eigenaar toch wilde weten of de accu bijlaadde heeft hij, in plaats van de voltmeter te vervangen (wat ik nu gedaan heb), een lampje op de middenconsole gemonteerd die direct op de spanningsregelaar was aangesloten. Als het lampje uitging laadde de accu goed bij. Kennelijk is een gat boren in je middenconsole, een draad trekken naar het motorruim en de oorspronkelijke aansluitingen van de spanningsregelaar modificeren minder werk dan het vervangen van de voltmeter.

Hoe dan ook, het schiet op, en de meeste gremlins lijken er uit te zijn. Nu is alleen de Tour-de-France toeter hardwired op de toeterbediening.

mkatgert schreef:

. Nu is alleen de Tour-de-France toeter hardwired op de toeterbediening.

Als dat een Ducellier schakelaar is met 2 contanten voor de claxon: Het tweede contact bedient een relais, en gaat aan nadat contact 1 aan is ( doordrukken van de stengel): Waarschijnlijk de draden verwisseld.

Update: nee, het is een enkele schakelaar.

De mate van beun is ongelofelijk. De voeding van de temperatuurschakelaar voor de fan was doorgeknipt en gebruikt als voeding voor de compressor van de toeter. Overal relais en doorgeknipte draadjes. Alle verbindingen waren van het niveau “eindjes in elkaar draaien en tapeje er om heen”, waardoor de helft van de verbindingen wit uitsloeg van de oxidatie. De oorspronkelijke voeding voor de claxon was gewoon doorgeknipt en lag onbeschermd in de buurt van de radiator.

Hoe dan ook, de toeter is er uit, de gewone claxon doet het weer en de schijnwerpers zijn ook verwijderd. Nog even denken wat ik daar mee wil, of ik ze weer terugplaats of weg laat.

Ongelofelijk, werk voor de brandpreventie…….
Ik heb ooit een bericht gezien van een Italiaanse hogesnelheidstrein die onze NS had gekocht. Er vielen helaas wat onderdelen af. De directeur stond in de cockpit van zo’n trein te vertellen dat die trein geen problemen had. Voor zijn neus stond in beeld een kistje met van die slechte AMP stekkertjes en zo’n gammel tanggetje. Eigenlijk ook wel weer humoristisch, tenminste zolang je geen passagier bent die met 300 km/u over de ijzerbaan zoeft. Dit even terzijde

De elektra is weer terug naar af-fabriek. Helaas betekent dat ook dat er geen alarmlichten meer zijn. Ik heb de schakelaar nog wel, dus ik denk dat ik die modificatie weer terug ga brengen (alleen dan wat netter dan het zat).

Vreemd overigens, de carburateurversies uit 1973 hadden wel alarmlichten af-fabriek maar de TI had dat niet. Dat is er pas later op gekomen.

Volgende stap: de voorwielophanging.

De TI had die ene draad waarschijnlijk nodig voor de injectie

Tijd om aan de voorwielophanging te beginnen.

Linker veerpoot verwijderd en veer gecomprimeerd (dank MiGS voor het gereedschap!) om de boel uit elkaar te halen.

Op z’n zijkant loopt de schokdemper erg soepel, maar ook erg onregelmatig. Als ik de veerpoot rechtop zet zit alles gelijk vast en is er geen beweging meer in de schokdemper te krijgen. Vreemd, maar vermoedelijk gewoon stuk. Alsof er klepjes vastzitten ofzo, of dat de olie zo vervuild is dat ie niet meer door de dempergaatjes kan.

Verder kom ik momenteel niet, omdat de krans waarmee de schokdemper opgesloten is speciaal gereedschap vereist.

Verder heb ik nog de temperatuursensor in het blok vervangen. Als laatste heb ik besloten de schijnwerpers niet terug te laten keren; zonder is toch mooier:

De schokdemper is er uit. Ik bleek nog een moordenaar te hebben liggen waarmee het losschroeven van de moer een koud kunstje was. Het was al een cartridgedemper:

Heb een setje Monroes besteld ter vervanging.