Ja, maar ik heb dus een toko gevonden die een setje gereviseerde injectoren levert voor ongeveer 250 euro. Plus, het was nodig. Ik heb dat systeem geïnspecteerd en er deugde niets meer van: tien jaar niks aan gedaan. Maar dan ook echt helemaal nul.

Op deze manier kan ik ‘m nog wel een keer oplappen inderdaad. En ja, je kunt verwachten dat een gebruikte auto achterstallig onderhoud heeft. En ja, bandjes, uitlaat & een koppeling waren ingecalculeerd. Maar daarna begint de boel toch wel tegen te vallen. Die auto was in aanschaf al duurder dan eigenlijk had gemoeten, maar toe maar: het is precies de goeie versie voor I en de volgende Multispace op gas stond 200 kilometer verderop met een ton meer op de teller. Dan wil je wel eens wat proberen. En dat kan dus ook tegenvallen en dat is dus nu aan de hand. Ik behoud me het recht voor om daar van te balen. Maar dat ‘t ook weer in orde kan is me evengoed ook duidelijk.

Derk

Ik heb dus inderdaad een ag sgi installatie laten vervangen vanwege het gedoe met leverbaarheid van onderdelen. De tank is blijven zitten, maar verder alles nieuw voor 900 Euro.

Zo had ‘t bij de Berlingo, rekenend op een wat langere gebruikstermijn, waarschijnlijk ook gemoeten. Eigenlijk. Gewoon omdat het geneuzel met die AG-spullen eigenlijk gewoon een paar meier aan preventiekosten mag opvreten: minder gedoe = goed.

Maar dan had ik nog altijd ook achter de eigen mengselbereiding van het Bertje aan gemoeten want dat gaat nu ook even niet goed. En het toegepaste multipoint injectiesysteem is daar niet bijzonder vriendelijk in, als je het over vervangingsonderdelen hebt. Nou ja, dat is dan allemaal tot daar aan toe, maar als ik daar nieuwe spullen in wil zetten ga ik eerst zeker weten dat het niet aan de bekabeling ligt. Been there…

Derk

AG is echt ruk inderdaad. Waardeloos dat je steeds bezig bent met oplossen van gezeur Derk.

Ja. Nou ja, het is blijkbaar nodig. Kwestie is, deze Berlingo was de goedkoopste niet en dan wil je eigenlijk wel graag dat-ie wat beter stand houdt. Maar goed. Ik kijk dit wel even aan. Er zit ook nou net niet de meest gunstige versie in qua motormanagement, dus ingrepen waar je onderdelen voor moet halen zijn meteen min of meer serieus.

Ik laat het nu even een week of 14 dagen zo gaan. Kijken of de elektronica nog iets bijleert van de nieuwe situatie. Zo niet, dan kan ik eerst nog kijken of het aanwerken van de LPG-elektronica geen issues creëert. En verder is het nu een storing die alleen nog wat invloed op het stationair lopen lijkt te hebben, dus misschien laat ik het voorlopig wel gaan totdat er echt concreet iets naar de vanen gaat. We’ll see.

Derk

For the record: mijn perspectief op wat een auto wanneer vraagt is ook wel heel erg vertekend natuurlijk. Ik houd al jaren allerhande, laten we het eens niet vleiend uitdrukken, ouwe troep van meer dan 20 jaar oud op de weg en eigenlijk elke keer voor een appel en een ei en met weinig noodzakelijke werkplaatstijd (wat ik er allemaal mee uitvreet voor de gein is dus weer wat anders). Het is op een bepaalde manier ook wel bevrijdend om een auto te hebben die je, al dan niet met tegenzin, op elk moment kunt weggooien als er teveel gedoe mee is. En alsof de duvel ermee speelt: op het moment dat je een auto hebt waar je op zich best van kunt scheiden als-ie gaat muiten zal je zien dat-ie nooit weigert.

Terwijl die ene keer dat je dan relatief gesproken ‘s een keer een paar centen aan een auto spendeert, dát is de auto waar je maar achteraan blijft lopen. Mijn oerdegelijke Japanner destijds maakte dezelfde fout… duurder dan wat ik gewoonlijk voor een auto uitgeef, Japans, degelijk, onbetrouwbaar en ranzig duur aan onderdelen.

Dan vraag je je op een bepaald moment af: wil je te graag dat zo’n auto in ieder geval in de basis deugt? Heb je gewoon niet goed genoeg gekeken? Verwacht je teveel van wat uiteindelijk nog steeds niet echt een dure auto is? Hoe dan ook: er lijkt een bepaald bedrag, een bepaalde leeftijd of een bepaalde staat van dienst te zijn vanaf waar je net zo goed een tig oud beestje van een paar meier kunt kopen omdat je daar niet per sé meer gedoe van hebt en je de vrijheid wel nog net hebt om ‘m zorgeloos op te kunnen laten knijpen als er iets fout gaat of als er voortdurend storingen zijn.

In mijn eigen geval lijkt er, puur op prijs gebaseerd, tussen de 900 en 1.700 euro aanschaf een grens te liggen waarboven ik (met allerhande onbewuste verkeerde redeneringen in m’n hoofd, blijkbaar) telkens meer ellende aanschaf dan waar ik voor denk te tekenen. Beneden de 900 euro gaat het bijna altijd goed: een paar ingecalculeerde aanloopproblemen en daarna min of meer zorgeloos rondrijden. OK, de allergoedkoopste (een Panda CLX van 150 euro) heb ik in mot gereden en toen deed-ie het echt niet meer…

Zuiver is die waarneming natuurlijk niet en correlatie en causaliteit zijn heel verschillende dingen, maar ik hoop elke keer dat ik die idiote correlatie tussen prijs en succes bij het wagenpark dat I en ik rijden een beetje kan doorbreken. Da’s met de Berlingo ook weer niet echt gelukt, maar goed. Het is wat het is (irritant). Die Berlingo is nu langzamerhand weer een echt goeie (famous last words!) en zo’n Bertje is echt wel een prettige en handige wagen in het gebruik, dus we zetten er ook echt wel mee door. Zelfs al is dat, puur rationeel gezien, misschien min of meer geschift.

Derk

Er is sowieso niet per se een verband tussen de aankoopprijs van een oud hok en de kwaliteit.

Een Berlingo van deze generatie heeft echt nog geen ontzettend ingewikkelde elektronica, maar het moet gezegd dat de aansturing ervan via de BSI even complex als gevoelig en vooral potentieel prijzig is.

Mijn Berlingo met een wat bescheidener kilometerstand is niet vrij van een enkele Gremlin, maar loopt en rijdt verder wel prima en betrouwbaar.

Veel wijsheid in ieder geval.

Lucas schreef:

Er is sowieso niet per se een verband tussen de aankoopprijs van een oud hok en de kwaliteit.

Dat zei ik al, maar wat Daan ook zegt: je zit momenteel een beetje op het scheiden van de markt. Vanaf nu krijg je steeds vaker dat een oudere auto alleen meet duurdere onderdelen aan de praat te houden is als er iets de fout in gaat, terwijl je nog een poosje een nóg iets oudere auto voor een appel en een ei op de weg kunt houden omdat niet alles meteen aan niet-reparabele onderdelen ligt. Dus op dit moment kun je aanschaffen op voorkeur voor het soort werk wat je van je auto wilt hebben, of wat beter bij je eigen instelling past (ik vind het zelf dus lekker om spullen te kunnen repareren).

Dat zal wel niet zo lang duren, omdat VAN/CAN-BUS inmiddels ook bijna 20 jaar in omloop is. Daarna ben ik benieuwd wat er gaat gebeuren. Kan alle kanten op natuurlijk.

Derk

Toch vraag ik mij af wat, op canbus na, het verschil is tussen een zeg, late 205/zx,bx, en een berlingo. Al die wagens hebben een ECU en een zooi sensoren en een berlingo is zelfs nog beter uit te lezen dan een 205. Zolang je geen wagentje koopt met een ecu-gestuurde climatecontro of ander spannend elektrohulpje denk ik dat er nog niet zo veel aan de hand is. Het loont echter wel om te investeren in een knap (lees Chinees namaak) uitleesapparaat.

Ja, maar een diagnose kunnen stellen is 1 ding. Maar er worden steeds meer onderdelen geïntegreerd in niet simpel herstelbare units en dat heeft niet altijd mijn voorkeur. Zelfs al zijn er prima argumenten voor om het zo te doen. Als ik dus voor het vervangen van een stappenmotor een compleet gasklephuis moet vervangen ben ik zo ouderwetsch dat ik dat raar vind. En dat komt natuurlijk omdat ik alleen maar aan antieke zooi gewend ben. Dat trekt dus verder vanzelf wel bij, of ik nou wil of niet

Derk

Goed. Met een kleine aanpassing in het gebruik van het LPG-systeem (= iets langer op benzine blijven rijden) loopt het ding verder weer prima. Vandaag is er ook weer fluitend een verse APK op gekomen. Alleen de stadslichtlampjes zijn vervangen: 1 was al stuk, de andere had nog ongeveer 0,2 branduren te gaan…

Een heel groot pluspunt van deze Berlingo is dat de toestand van de onderkant bijna indrukwekkend goed is. Dat geeft de burger moed

Derk

Die Berlingo’s roesten niet.
Heb mijn broer er eentje aan de hand gedaan jaar of 8-10 geleden, eentje uit 96, 1.4 op lpg.
Van in het begin moest hij er niet veel van weten en nu roept die nog altijd dat hij er nooit nog eentje moet hebben , dat hij terug een Jap gaat kopen, we zijn wel 8-10 jaar verder…:lol:

Rijdt maar en rijdt maar. Ik moet toch eigenlijk nog eens naar de signalen van de koelwatertemperatuursensor kijken, want de LPG-computer doet daar kennelijk gekke dingen mee. Het is na een moeiteloze zomer dus nu weer aan de orde om het LPG-systeem handmatig in te schakelen als de boel op de meters al lekker doorgewarmd is. Dat was dus een boel irritant gelazer afgelopen voorjaar, maar het is wel effectief geweest en dan is het verder ook wel gewoon een fijne auto. De tevredenheid is dus inmiddels weer teruggekeerd.

Derk

En maar rijden, en maar rijden… Dit jaar o.a. in verband met de corona-crisis een stuk minder dan vorig jaar, omdat er veel meer vanuit huis gewerkt wordt. Maar goed, onderhoud gaat gewoon door natuurlijk. Samenvattend: in april is de auto moeiteloos zonder opmerkingen door de keuring gekomen. Verder is er afgelopen zomer een voorband vervangen nadat die aan een te laat opgemerkt lek stuk was gegaan. Afgelopen zomer bij de onderhoudsbeurt kwam er dan toch een gaar achterste draagarmrubber RV en een ruim reactiestangetje tevoorschijn. Daar zitten nu nieuwe op en het is weer lekker stil in de auto als je ermee over een klinkerweg kachelt. ‘t Was wel een werkstukje; het ziet er naar uit dat dan nu eindelijk de originele montage er onderuit gekomen is (hoewel de fuseekogel waarschijnlijk al wel eens was gedaan) en de boel zat dus lekker vastgeroest. De voorste bussen waren overigens prima, dus die heb ik eerst maar gelaten voor wat ze zijn. Eerstvolgende puntje wordt om er binnenkort maar eens een nieuwe achterste lambdasonde in te zetten, want die doet volgens Lexia helemaal niks meer. Het missende dekseltje van de handgreep binnen op de linker schuifdeur is eindelijk vervangen door een exemplaar van de sloop, die als bijvangst met wat spullen voor de Xantia Break mee was gekomen. Als je ernaar gaat zoeken vind je ze nooit, maar nu waren ze er ineens weer te kust & te keur. Daarmee is de auto voor het eerst in tijden nu ook werkelijk compleet, hoewel rondom voorzien van gebruikssporen en dus alsnog lang niet in concoursstaat.

Verder zijn er nu vroege tekenen van slijtage van de Com2000-unit: soms als je uit een bocht naar rechts komt slaat het steeltje van de richtingaanwijzers door naar ‘aangeven naar links’ als het terugstelmechaniek pakt. Maar goed, als ‘t nog niet erger is dan dat merken we dat gewoon nu op en gaan we dat te zijner tijd wel eens zien. Het is in ieder geval goed om te weten dat dat er op afzienbare termijn aan gaat komen.

Er staat nu bijna 260.000 op de klok en eerlijk gezegd vind ik dat de auto zich de afgelopen tijd toch wel netjes gedragen heeft. Niks bijzonders aan de hand, hooguit wat dingetjes die bij de gereden kilometers passen en bij het gebeun wat eraan gebeurd is bij vorige eigenaren. Zo langzaamaan is het onderhoud rondom weer bij en dat merk je wel aan het gedrag van de auto: hij is er een stuk fijner van gaan rijden en een eind betrouwbaarder van geworden.

Derk