Derk, ik heb de MX5 komende zomer nu acht jaar en die was flink veranderd in taartbodem. En net als wat jij nu doet heb ik toen ik hem pas had veel delen vervangen door echt staal en toen dat klaar was heb ik een juspan met rood vet op de kookplaat gezet en toen dat heet was er een pot vaseline bijgedaan.

Bij 120 tot 150 graden het spul in de geisoleerde drukbeker gegoten, spuitlans er op en alle holle ruimten volgekliederd en zoals jij zegt, overal bakken er onder om het op te vangen en opnieuw te kunnen gebruiken.

En ik heb nog geen roest kunnen ontdekken, terwijl hij altijd buiten staat en ik er het hele jaar mee rijd.

Hier, een plaatje van de binnenkant van de dorpel:

.... Vast een domme vraag, maar wat bedoel je met ‘rood vet’?

Ik kocht ooit een groot huis met een loods er achter en daar had een loonbedrijf in gezeten. Aan de wand was nog een heel rek met grote bussen vet en in een daarvan zat van dat rode fietsenmakersvet.

Het meeste heb ik weggedonderd naar de milieustraat, maar die grote bus heb ik gehouden. Je hebt natuurlijk veel soorten vet, lagervet, gewoon doorsmeervet, maar om een auto tegen roest te beschermen is ongeveer elk vet wel goed, want waar vet zit komt geen vocht op het staal.

Ik werkte als blaag in een garage en daar hadden we het onderhoud van veel verschillende merken en wat me opviel is dat met name de Engelse auto’s in de jaren 50 en 60 bijna allamaal olie lekten en dus was de bodem voor een deel bedekt met een vette laag en daaronder was het nog als nieuw.

Als je een portier hard dichtsloeg, viel er bijna een koplamp op straat, maar de bodem was nog nieuw. Vet.

Ik denk dat dat rode vet iets was als consistentvet en ik spuit er straks een 41 jaar oude Renault Estafette mee vol als de lak klaar is. Heb je het over roestbakken, Renaults van 40 jaar oud.

Aha, vet vet dus, duidelijk!

Ik had ook gezien aan de binnenkant van de A-stijl dat daar zelfs de beroerdst afgewerkte reparatie na een jaartje of 15 onder een laag tectyl geen enkele roest had ontwikkeld. Dat viel me echt reusachtig mee! Die bodem, dat is een heel ander verhaal. Daar is blank staal overheen gezet zonder de rot eruit te slijpen, een echte noodreparatie die je daags voor de keuring doet omdat je ergens een gat vindt. Maar daar zat behalve kit om het waterdicht te maken en een laagje zwarte antisteenslag helemaal niks overheen. Dus dat was na zoveel jaar wel echt op. Sterker nog, dan wordt het in feite alleen maar erger…

De hele rest was echt nog prima. Misschien helpt het dat er veel gerecycled plaatmateriaal in gegaan is (in elk geval een afgeschreven ADB dimmerkast) wat van behoorlijk goeie kwaliteit én op de grote lappen uitstekend gecoat was.

Maar wat betreft nieuw staal: daar bestaat de dorpel rechtsvoor nu in ieder geval wel weer uit!

Ik moet zeggen dat ik er qua perfectionisme nog wel een paar dingetjes van vind, maar whatever. Het is makkelijk af te werken, de overgang zit achter een brede RVS sierlijst en het is weer lekker solide, dus die slag is binnen

Derk

Dit is wel echt een gevalletje van: de aanhouder wint! Mooi werk!

klever33 schreef:

Hallo Derk,

Ik vindt wat je maakt een prachtig stuk werk ! Moet toch even gezegd zijn. Een auto in deze toestand zou ik niet meer aan beginnen.
Succes verder met wat nog komt.

Dank!

Wat betreft niet meer aan beginnen: die fout heb ik 13 jaar geleden al eens gemaakt toen ik m’n 1502 de deur uit gedaan heb omdat de koets wel heel erg veel aandacht nodig ging hebben. Vooral als je er opeens 50.000 kilometer per jaar mee wegzet. Die was misschien nog wel beroerder dan deze auto. Maar als er een auto is waarvan ik het vreselijk jammer vind dat ik er afscheid van heb moeten nemen is het die opgeleukte 1502, want dat ding reed echt vreselijk tof. Vooral met die E21 1800 machine met E10 2-liter kop en spruitstukken, dat liep heerlijk agressief. Die auto staat nu vijf jaar ergens bij z’n huidige eigenaar, volgens de RDW, en heeft al dik 10 jaar geen APK meer. Geen idee eigenlijk of dat een gevalletje donor is geworden of dat iemand daar dus alle plaatwerk in aan het vernieuwen is…

Over nieuw plaatwerk gesproken: de zijplaat van de compartimententoestand in het binnenscherm heb ik er maar eens uit gesneden om bij de A-stijl te kunnen. Dat was wel nodig:

Er kwam dus ook een boel A-stijl uit!

Voordat dat hersteld kon worden heb ik eerst nog twee kleine reparaties aan deze kruising tegen het schutbord gedaan, want daar zat rotterij in en dan moet je dat even niet laten zitten.

Daarna heb ik een hoop geklooi gehad aan het oplappen van die A-stijl. M’n beste pogingen ten spijt lukte het gewoon niet om daar één paneel voor te maken. Ik moet die handel in een bankschroefje uit het jaar kruik in vorm zetten en als je dan lappen van een halve meter wilt verwerken komen er door al het valse strekken vormen in die je niet nodig hebt. Het moest dus in drie stukken. Maar da’s beter dan de ferro-oxide folie die er in zat.

Dit is allemaal nog lekker rauw en ongecensureerd, want in afbramen had ik dus geen zin meer. Da’s voor de volgende keer. Net als een nieuw paneel voor die zijkant maken. En o ja, kijken of ik de lip waar het spatbord op geschroefd zit tegen de A-stijl kan redden of dat ik ‘m ga namaken. En de vloer… En…

Derk

Zoveel gedoe als het was om die A-stijl te maken, zo simpel was het om het grootste stuk vloer te maken. Dat was helemaal de bedoeling niet, maar ik was met een kwast Owatrol wat nu goed bereikbare plekken aan het instrijken (dan is het morgen/overmorgen redelijk droog, ‘t is koud in de schuur) toen ik uit m’n ooghoek een mooi schuin geknipt stuk plaat zag liggen wat wel eens erg goed zou kunnen passen…

Dus. Drie keer knippen, twee kantjes zetten, gaatjes boren voor de proplassen langs de kant, tien minuutjes lichte massage met een hamer en presto: een keurig passende vloerplaat. Meteen d’r in geknetterd natuurlijk, gewoon om ‘t te vieren. Daarna nog een paar gerichte klappen met een hamer om de boel definitief in de juiste vorm te duwen en klaar, de vloer is weer (grotendeels) waterdicht. Klaar voor je er erg in hebt. En omdat zo’n vloerplaat lekker meters maken is, lijkt het dan ook nog alsof je enorm veel hebt gedaan

Derk

En zo word geduld toch beloont.

Constructief een belangrijk moment: het zijpaneel in het voorspatbord zit er weer in. Daarmee wordt van een heel compartimentensysteem bovenin het binnenscherm een kokerconstructie gemaakt. Die hele constructie is nu weer naar voorbeeld van origineel compleet gemaakt. Daarvoor moest er eerst een paneeltje worden geknutseld:

En als dat naar tevredenheid geprofileerd en pas gemaakt is, kan dat paneeltje geïnstalleerd worden:

En dan vanaf hier de boel in de grondverf etc., maar dat komt later. Eerst moet de bevestigingsstrook van het voorspatbord nog overgezet of nagemaakt worden. In ieder geval is hiermee het laatste grote lap oud materiaal naar het oud ijzer verwezen

Derk

Van dat werk heb je het toch wel een beetje warm gekregen hé? Want man man man wat is het koud in die schuren!

Lekker dicht op je laswerk kruipen is dan ineens wel comfortabel ja

Derk

In Groningen is het altijd koud….

We hebben de afgelopen paar zomers toch anders geregeld 36 of 37 graden op de thermometer gezien. Dus och, wat heet… Of dat nou weer is om laswerk bij te doen weet ik ook nog zonet niet!

Derk

Dat is inmiddels al een paar uurtjes zo, maar effe zitte, een neut, dan even opruimen, fotootje maken… Maar: die A-stijl, die is klaar

De originele montagestrook voor het spatbord was de moeite niet meer waard. Loshalen werd gedonder, maar tussen de beide platen zat ook gewoon teveel roest. Ik heb dus een nieuwe gemaakt en die er tegenaan gezet. Dat was het laatste werkje aan de A-stijl; nu moet in deze hoek de vloer nog van twee plaatjes voorzien worden, dan de bodem nog afbramen en verder netjes maken en dan is deze hele hoek helemaal gereconstrueerd. Het zijn geen moeilijke plaatje meer, het is alleen nog wat oncomfortabel werk onder de auto. Niks om al te erg over in te zitten, eigenlijk meer van dat werk waarvan je wel had gewild dat dat alles was

Derk