Gisteren is de nieuwe stuurdemper geleverd. Montage was 45 seconden werk.

En dat het vervangen geen overbodige luxe was blijkt wel uit het filmpje van de oude stuurdemper. Die was na 25 jaar en 241.000 km echt op…

 

Die 5 minuten die je aankondigde is natuurlijk inclusief het boeken van de tijd, onderdelen etc.

Dat is zo’n lekker klusje Bij mijn W115 heb ik ‘t ook moeten doen. Ik had ‘m met de voorwielen net over de goot gezet, kon ik er net onder om die stuurdemper te wisselen. En bovendien: met een goedkope Mercedes eindig je toch wel in de goot. Was inderdaad in minder dan een minuut klaar.

Derk

EW schreef:

Die 5 minuten die je aankondigde is natuurlijk inclusief het boeken van de tijd, onderdelen etc.

In totaal denk ik dat ik dan op 4 minuten uitkom.

Met een nieuwe stuurdemper, remmen ontlucht, alles afgewerkt, afgemonteerd, nagetrokken en gecontroleerd kon het lor van de poten af en op z’n wielen. En dan wassen.

Ik had maanden terug al een foamlans gescoord en die kon ik nu mooi gebruiken. Voordeel van foam is dat het het vuil goed losweekt en je dus niet gelijk het vuil in je lak gaat staan boenen. Niet dat dat bij deze franse paintjob iets uit zou maken, maar soit: het is leuk spelen.

Hierna de kap open en naar huis, wat toch al snel 2 minuten rijden is.

Het inleren van de gereviseerde gasklep, daar was wat onduidelijkheid over. In de eerste instantie werd er gemeld: contact aan, gaspedaal rustig tot het einde intrappen en op laten komen. Daarna starten. Dat was niet correct, want hierna liep de motor warm op 1050 tpm stationair.

Dus, de motor een nacht laten afkoelen met afgekoppelde accu, en de volgende dag de boel nog eens resetten met de handtester en daarna de gasklep opnieuw inleren: contact 90 seconden aan, en daarna gewoon starten. Probleem opgelost, de motor loopt nu echt super.

Na laswerk, een apk en een heleboel fijne kilometers al, was er toch nog een irritante storing die ik maar niet kon vinden. Bij een gesloten kap bleef de kapschakelaar knipperen, wat duidt op een storing in de vergrendeling.  Nou wordt die vergrendeling gemonitord met een aantal microswitches en die kun je natuurlijk meten. Op het moment dat de kap niet goed vergrendeld is staat er ergens een schakelaartje dicht.

De auto heeft drie van die microschakelaartjes. Twee voor en 1 achter. Na wat gedoe bleken de voorste schakelaars ok. Ik heb ze voor de vorm nog eens opnieuw afgesteld, maar dat loste het probleem gewoon niet op. Terug naar de achterkant. Om er bij de komen moet het kapdeksel open, de afdekplaat er af en moest ik een manier vinden om het slot op “dicht” te zetten zonder de kap daadwerkelijk te sluiten. Met een schroevendraaier en een haakje lukte dat. Ik kon toen de schakelaar meten, en die was ok. Probleem was alleen wel dat die schakelaar niet bediend werd als het slot op “dicht” stond. Na een boel gepiel kwam ik er achter dat het lipje aan de meenemer van de sluithaak in het slot gewoon verbogen was. Een tang, een schroevendraaier en 2 seconden later was het probleem uit de wereld.

Het geluk van een lekker draaiende motor duurde een kleine 4000 km. Daarna ging er iets niet helemaal goed en dat heb ik tot op heden deels kunnen oplossen.

Van de ene op de andere dag leek de motor iets in te houden en het verbruik steeg wat. Normaal haal ik 1 op 12, nu werd het 1 op 11. Toch maar eens gaan zoeken, en daar kwam in de eerste instantie een temperatuursensor uit die soms een foutieve waarde doorgaf. Dus, nieuwe sensoren besteld: de inlaatluchttemperatuursensor, de watertemperatuursensor en gelijk maar een nieuwe sensor voor de temperatuurmeter en een nieuwe lambdasonde. Die laatste, die gaan gewoon 200-250.000 km mee en dan is een nieuwe gepast.

Met nieuwe sensoren was ik weer helemaal de sheriff, en de compu liet ook geen foutmeldingen meer zien.

Ik blij dus. Niet voor lang… dusssss…
Na een paar honderd kilometer ging de stationairregeling in de stress. Uitlezen dus: code 8 -> fehler leerlaufreglung.
Scheisse. Dat werd een lastige. Begonnen met het tot 3x opnieuw inleren van de gasklep, maar dat ging niet lekker. Gasklep bleef een foutmelding geven. hm…. die was net in revisie geweest. Gelukkig kon ik bij een mede-cifo-lid een goede gasklep gaan lenen. Ja, denk vooral niet dat ik de enige afvallige in deze gemeente ben, er gaan er meer vreemd. En dat is dus handig. Anyway, met de gasklep van verkuilm in de benz liep ie gelijk top, maarrrrrrr…nog steeds code 8. wel gr5$#@%#!!!!

Terug naar de computer dus, werkplaatshandboek en andere schema’s er bij. En dan kom je dus uit bij een “üsr”, het uberspannungsrelais, overspanningsrelais. Die kolereleijers gaan dus ook stuk en dan valt in de start de spanning op de gasklepmotor weg. Zucht. Daarnaast bleek ook dat de slangen van de deellast-ontluchting op waren en van valse lucht houden deze motoren niet. Dus de volgende dag weer naar de dealer en spullen bestellen. Het pinnen kon deze keer zonder knikkende knieën

Met een nieuw overspanningsrelais en een paar slangen in huis, natuurlijk binnen 24 uur geleverd, kon ik weer aan de bak.

Met die meuk gemonteerd liep de wagen eindelijk weer netjes 750 toeren stationair en werkt de regeling ook weer, mede dankzij de geleende gasklep. Dat mijn eigen klep het niet deed was niet goed, dus gebeld met de revisieman in Duitsland. Die zei gelijk: stuur maar op, zetten we hem in de testopstelling en dan vinden we het wel. Dus retour Duitsland. Die mannen de boel controleren: blijkt de stelmotor te zijn gaan hemelen. Die was bij de revisie wel gecontroleerd en gemeten (de resultaten had ik keurig meegeleverd gekregen) maar bleek nu toch stuk.

De motor is nu vervangen en de hele unit is weer onderweg naar Holland. Eens kijken wat dat doet. Daarnaast is er ook een nieuwe PMS-motorstuurcomputer onderweg want ik kwam er achter dat er een computer van een 92-er in mijn 95-er zit. Maakt volgens kenners niet veel of niets uit, maar ik wil het kloppend hebben.

 

En zo houdt ook deze dame je van de straat en onder de brug…

In zekere zin klopt dat en toch ook weer niet. Want ook al ben ik ook nu weer aan het rotzooien, er is een groot verschil: ten eerste gaan reparaties aan die kar makkelijker, sneller, met minder gevloek. Ten tweede kost het echt veel minder geld om deze auto goed in orde te maken en te derde zijn onderdelen ontzettend makkelijk te krijgen. Dat maakt het werken aan deze auto “veel minder erg”.

Wat ook wel meespeelt is dat dit gewoon een nieuwe uitdaging is, een uitdaging die geen enkele citroën mij meer gaf.

Dat van sleutelbaarheid herken ik wel: ik had ooit een Whirlpool vaatwasser die muitte en en Miele wasmachine die op leeftijd begon te komen…

Gisteren is de gasklep terug gekomen uit Duitsland en eergisteren had ik de goede ECU al binnen gekregen.

Na m’n werk heb ik die units even in de wagen gezet, de boel gereset en de gasklep ingeleerd. Bij de koude start viel vervolgens op dat de stationairregeling nu echt goed werkt. Proefritje gemaakt en wat een verschil! Eindelijk lijkt het er op dat die 136 pk er echt inzetten. Het waren weer een paar dure weken zo met al die onderdelen maar dan heb je ook wel wat.

Ik heb dat motortje uit de gasklep teruggekregen van de revisieboer. Dat is wel gaar ja…

de koolborstels waren ook op:

Met de A124 cabriolet hebben we een super zomer gehad, die natuurlijk weer eens niet zonder storingen en/of gezeik verliep. De computer had na 1000 km toch weer kuren waardoor we vermogen miste. Ik had de oude wel mee, en met de kuren was de auto op zich rijdbaar, maar het was het weer eens nét niet, dus ruk. Opnieuw op zoek dus, vooral in Duitsland en Oostenrijk waar we zaten. Lastig en gedoe, vooral door de vakantietijd en de correcte compu was soort van totaal onvindbaar. Uiteindelijk vond ik er 1 in Oostenrijk op de lokale marktplatzzz en die lag maar 90 km verderop, wat in die omgeving 2 uur rijden was. Ik naar die gozer toe, geld gegeven, Compu er in, en probleem eindelijk opgelost. Loopt nu dus echt prima en keurig 1 op 12 tot 1 op 14. Niet gek hé voor een bak van 1650 kg

Tijdens een rit op een mooie dag in de Alpen kreeg de ruitenwisser spontaan het pagus in z’n lijf. Te pas en te onpas ging ie uit zichzelf wissen, terwijl er geen sensor/automaat op dat ding zit. Bleek een ranzige schakelaar te zijn die schoongemaakt kon worden Het gereedschap wat ik nodig had lag natuurlijk thuis maar de lokale Lidl bood uitkomst met een setje made in china prul van 13,95. Werkt best aardig overigens maar een pijp van een halve meter moet je er niet opzetten.

Daarna was het gedaan met het tonen van karakter en werd het weer wat het moest zijn: een ijskoude mof die z’n bevelen uitvoert: rijden. Berg op, berg af tot op 2000 meter hoogte, in zon, regen, mist en sneeuw.

Fijne vakantie gehad met het ding.

Natuurlijk ging er thuis weer iets kapot. Na 26 jaar en 240.000 km was de doorvoer van de gordelaangever doorgesleten..

dus weer naar de dealer voor een nieuwe. Gelukkig nog binnen 24 uur leverbaar

Daarna een weekend naar La France:

Eens thuis gekomen bleek de krukaskeerring lek maar omdat de zomer in Nederland toch al voorbij was (die zomer viel dit jaar op een woensdag) kon dat lekke lor gelijk op stal:

Eerst heb ik maar eens een doos speciaal gereedschap besteld om de koelfan los te krijgen want het gezeik met niet passend gereedschap daar ben ik wel klaar mee.

Die koelfan lag er zo naast en zo werd de omvang van de lekkage snel duidelijk:

Dus die keerring gaan halen bij de dealer, kost 9 euro ofzo, en aan de bak met ontvetter. Lekker hoor, zelfs met handschoenen en een overall aan zat het spul nog overal..

Die ouwe keerring was nog soepel, maar wel versleten..

Nu dat weer zit moet ik zin én tijd vinden om de boel weer in elkaar te zetten…

 

 

Nou ja, daar heb je de hele winter de tijd voor. Met wat geluk valt deze winter op een zaterdag

Zijn deze “problemen” nou typisch voor zo’n W124, of heeft het toch ook met z’n Franse verleden te maken? De meeste Fransen zijn niet zo heel kritisch op onderhoud, zover ik weet. Al is bijvoorbeeld een lekke keerring natuurlijk geen schande na een jaar of 30 en 240.000 kilometer.