Lekker gewerkt. Vanwaar de keuze voor een beYaris?

Eerst en vooral omdat het een Toyota is. En me, myself en I hebben geen behoefte aan een groot hok, maar een Aygo is net te klein.

Kort voor kerst ging ik zitten en rekte me eens uit in de bestuurdersstoel die die actie met een luide knal beantwoordde. En daarna leek het of ik in een doorgezakte schommelstoel zat.
Dus de stoel maar eens losgehaald en er bleek een las gebroken. Ik heb natuurlijk geen foto genomen en het is niet uit te leggen, maar het gevolg van die gebroken las is dat het frame een soort mikado-constructie was.
2 januari ben ik met de stoel naar Brando gegaan en die zag dat er nog een beugel gebroken was. Een half uurtje mikadoën en knetteren later en kon de stoel weer in het waggie schroeven.

Wat een verschil! Niet alleen is het geen schommelstoelervaring meer, maar het zit ook niet langer als een doorgezakte stoel.

En ineens wilde de Bentley niet starten. Natuurlijk op een moment dat ik snel de deur uit moest.
Zekering? Okay.
Humeurige ECU? Nee.
Hmm… De multimeter gepakt en ja, op de connector van de pomp staat spanning. Een corrigerende tik volstond om de onwillige weer te laten doen waar ‘ie goed in is: pompen.
Ik heb toch maar een nieuwe pomp besteld omdat hij al ruim 300k zijn werk doet.

Verder zat ik een tijdje geleden weer eens een topic te lezen over nukkige ECU’s en de gebruikelijke ‘oplossingen’ zoals nieuwe accu, vervangen motormanagement, etc. Er stond ook een reactie over een slechte massaverbinding. De ECU blijkt een eigen draadje (letterlijk) te hebben die op de accuklem zit geschroeft. Nooit geweten dat dat draadje daarvoor was. In het schoentje en/ of op het contactoppervlak treedt corrosie op. Omdat dit goedkope, makkelijke en leuke klusjes zijn die in het ergste geval zinloos zijn, ben ik met schuurpapier en contactspray in de weer geweest.

En ach, als je dan toch bezig bent, ook die andere massa-aansluitingen onder handen genomen. Met name die van de ABS was zwaar gecorrodeerd, zowel het schoentje als de tapdraad.

Het resultaat van gezuiverde contactoppervlakken en een nieuwe pomp is meer dan alleen tussen de oren merkbaar. De motor loopt stationair rustiger (okay, dat kan nog verbeelding zijn), bij optrekken vanuit stilstand hoef ik heel veel minder gas te geven om afslaan te voorkomen (geen verbeelding) en het verbruik is minder. Echt heel erg veel minder. Hoeveel het scheelt weet ik niet want het hok heeft geen tripcomputer. Gevoelsmatig, dus tussen de oren ‘gemeten’ lijkt het verbruik gehalveerd.

En intussen is het juli. De Bentley wordt vrijwel dagelijks ingezet, maar niet zonder problemen. Na een paar honderd kilometer is de regelgrens bereikt en loopt de motor te rijk.

En als ik die niet reset dan loopt de achterste lambdasonde tegen zijn meetbereik aan.

Het is voor mij een ritueel geworden om gemiddeld één keer per week de Autophix te pakken, de foutcode(s) uit te lezen en te resetten. Niet zoals het hoort.

Hoewel een direct plausibele relatie lijkt te ontbreken, heb ik eerst maar eens het laatste massapunt aangepakt: die onder het termostaathuis. Dat huis zit aan de zijkant van het motorblok en daaronder de massakabel die naar de accu gaat. Dus als dat huis los gehaald wordt, bijvoorbeeld voor een nieuwe termostaat, dan lekt er koelvloeistof over die aansluiting en dat gaat corroderen.

Schoonmaken van 23 jaar oude contactvlakken kan nooit kwaad, maar de melding over een te rijk mengsel was daarmee nog niet weg. Dus een nieuwe lambdasonde onder de auto geschroeft, natuurlijk van NTK. En wat blijkt? Destijd heb ik die sonde vervangen door eentje van Delphi. Ik rij nu al zo’n 1.000 km storingsvrij. En als kers op de taart loopt de motor mooier en gaan de toerentalovergangen bij het schakelen vloeiender.

En hiermee is mijn vooroordeel bevestigd: koop elektrische onderdelen alleen van Denso en NTK/ NGK. En voor wie nog twijfelt: de originele VW lambdasensoren komen ook bij NTK vandaan.