En met een verlengd steuntje aan één kant zit het spatbord er veel netter op dan eerst. Actie geslaagd dus. Strepen we die ook weer af!

Derk

Je blijkt er ook nog gewoon op te kunnen rijden, dat scheelt dan ook alweer. Ik kwam er wel achter dat de noodmaatregel met een uitlaatpakking van een plaatje koper dan niet echt voldoet. Leuk voor het proefdraaien in de werkplaats, veel beter dan niks, maar verder: mwah. Ik heb dus een nieuwe gehaald, een hele echte dus ook. Zullen we die er ook nog in beunen en dan is het technisch eerst weer even goed. Er moet nog van alles gebeuren om het écht Goed te krijgen, als in technisch met de teller op 0, maar daarvoor moet er eerst allerhande materiaal verzameld worden waar je niet meer op elke straathoek aan kunt komen. Kortom, dat moet later een keer. Wel dan toch intussen maar voorzichtig een beetje gaan neuzen naar die benodigde onderdelen…

Derk

De Tomos 2L doet het ook nog (uiteraard), maar daar moest toch maar eens een verse benzinekraan in. Die lekt. Ik heb er eerst maar eens een ouwetje in gedrukt die met fiberringen afgedicht is en nadat die een minuut of tien weer in benzine hadden gebadders warten ze voldoende opgezwollen om weer heel redelijk te sluiten, maar echt OK is ‘t zo niet. Dus ik zal maar eens een nieuwe opdrijven, maakt ‘t uit.

Ik heb de koelkapjes ook maar eens verhergepolijst en voor dit ding een nieuw record glans uit dat oude gietaluminium gehaald. Ziet er toch lekker uit. Maar je merkt ook wel dat het heel ander materiaal is dan waar die kapjes bij Puch van werden gemaakt…

Derk

Zo’n blokje oppoetsen is dus bij een Tomos een heel ander werkje dan bij een vergelijkbare Puch. Bij de laatste gaat het koelmanteltje alleen al glimmen van trots, never mind wat er bebeurt met een doekje met Brasso. Maar bij zo’n Tomos is dit al een héél net resultaat:

Nou is het licht met al die LED-buizen ook niet ideaal om ‘t vast te leggen, maar goed. Veel beter dan nu wordt het ook niet meer denk ik. Misschien moet er dan eerst gewoon echt meer af geschuurd worden en dan nog een keer opnieuw beginnen. Maar hey…

De benzinekranensaga van de 2L is goed afgelopen: ik bleek nog een niet-lekkende kraan van hetzelfde type te hebben, waar het heveltje af gepleurd was. Nou, dan zetten we daar toch het heveltje van de lekkende kraan in… Zo gezegd, zo gedaan. Tank nog een keer drooggelegd, kraan verherverwisseld en nu is het in orde.

De kabel van de achterrem nog nagesteld, balhoofdstel iets beter spelingvrij gemaakt, rijdt weer als een duivel.

Misschien moet ik er dan in de nabije toekomst, als het weer geen weer is om ermee onderweg te zijn, toch maar eens aandacht aan besteden dat de voorvork uit elkaar komt om ‘m het piepen & knarsen af te leren. Het klinkt langzaamaan na een jaartje of 56 wat droog. En dan zou ik er ook eigenlijk net zo goed eens een fris staartje in kunnen knetteren, desnoods met wat aanpassingen voor het 2CV achterlicht dat erop zit (past aardig maar er moet een grondplaatje onder en die kun je ook gewoon in het spatbord lassen). Wat er nu aan hangt is het originele ding en die was 26 jaar geleden al behoorlijk gaar. Het is dus eigenlijk grotendeels staalplamuur. Terwijl er gewoon verse staartjes en binnenschermen leverbaar zijn… Samen nog geen 100 euro, nota bene, en dan is dat allemaal weer keurig strak te maken en het scheelt een kilo plamuur om mee te slepen. En dat is in de borrelglaasjesklasse pure winst

Derk

Bij het Puchje heb ik, voor het eerst in de meer dan 20 jaar dat ik dat ding heb, het achterwiel er eens uit gepakt. Omdat namelijk het vettige laagje op de binnenkant van de achterbrug eigenlijk een beetje gefatsoeneerd mocht worden, want tegen pekel beschermen doen we wel middels winterstalling (meestal doorgetrokken naar zomerstalling en dan van voor af aan opnieuw…)

Dat bleek dus een laag te zijn van een bikkelhard, uitstekend hechtend mengsel van löss en kettingvet, in de omgeving van het uitlaatdempertje vastgebakken met hete, vettige tweetaktwalm. Achterin het spatbord was het nog gewoon schone, lemige löss die er nu het door en door droog was eigenlijk prima uit te borstelen was. De achterbrug werd een kwestie van schrapen… Ook niet ideaal, want de lak mag er nog gewoon op blijven zitten (die is nog origineel namelijk). Uiteindelijk, voordat ik het te link begon te vinden voor de lak, heb ik er toch ergens tussen één en anderhalve kilo bagger uit gestoken & geborsteld. Dat zet zoden aan de dijk!

Verder heb ik een totaal overbodige massa-aansluiting van de koplamp, die heel leuk geïmproviseerd aan het klemmetje van de choke-knop was gefröbeld, eruit gehaald. Ook zonder werkt alles prima en nu is dat lelijk aan elkaar gebeunde snoertje tenminste verdwenen.

Al bij al een heel aardige gewichtsbesparing waarmee de topsnelheid windje mee, zon in de uitlaat en bij het vals plat naar beneden toch van 43 naar pak ‘m beet 43,157 kilometer per uur moet zijn toegenomen

Wat veel beter & interessanter nieuws is: mijn inschatting van de conditie van het frame klopt precies. Die is volledig origineel, in de originele lak (op wat bijgewerkte plekjes na, maar hey, na 66 jaar), absoluut ongelast en 100% vrij van rotterij. Vliegroest hebben we het niet over, die is er op een paar plekjes gewoon, maar hij is door en door spijkerhard. Staartje is perfect, tot en met de verstevigingen voor nummerplaatbevestigingen aan toe. Ook het binnenscherm is van voor tot achter volmaakt puntgaaf. Wat iemand van de rest van die ouwe Puch met al z’n patina mag vinden zal mij dan jeuken, want alleen al een kaal frame in die conditie is onvindbaar. Ik ben er in ieder geval blij mee!

Derk

Gewicht is alles hè…

Alle beetjes helpen!

Het is overigens niet erg dat ‘t ding niet hard gaat, zeker niet met die ‘halve’ remnaafjes. Maar 40-ish is ietsje aan de krappe kant als je tussen het overige verkeer rijdt. Dan rijd je eigenlijk altijd in de weg. Op een gegeven moment moet het blok een keer open en dan denk ik dat ik de enigszins gammel wordende 10mm Fischer carburateur vervang door de veel vaker gebruikte & veel betere 12mm Bing. Als-ie dan zo ongeveer 45 tot 50 km/h loopt is dat prima en ook eigenlijk genoeg met die beperkte remmetjes, maar dan kun je in ieder geval een soort van meekomen in het verkeer en dat scheelt ene hoop achterlijke inhaal- en snij-acties. Niet dat zo’n Puch MS50 tussen 1954 en de invoering van een wettelijke maximum constructiesnelheid in 1956 niet gewoon af-fabriek 55 liep, maar het verkeer was ook anders en het idee over remweg en vertragingskracht ook. Maar meer dan dat hoef ik er ook echt niet uit te kunnen knijpen.

Een ander voordeel van die Bing is dat daar ook onderdelen voor leverbaar zijn. Als die Fischer bijvoorbeeld z’n vlotter lek krijgt ben je uitgeluld, want die vind je niet. Andere sproeiers en dergelijke is ook allemaal moeilijk. Dat schiet niet op. Ik heb die Fischer gewoon aangehouden omdat het ding werkt en ik die machine liever gewoon z’n dingetje liet doen zonder van het een in het ander te komen, maar als ik dan toch een keer met krukaslagertjes moet gaan stoeien kan ik er net zo goed meteen een beter carbje achter schroeven en die Fischer opbergen in het kader van de originele spullen wel gewoon hebben.

Derk

Re: Fischer carburateur

Het bovendeksel van zo’n ding zit vast met de kabelspanner van de choke-kabel. Dat is dus niet handig. Die carburateur lijkt in opzet veel op een Gurtner carbje van een Mobylette of een Peugeot 102: een klein extra gasschuifje blokkeert een gedoseerde hoeveelheid ‘valse’ lucht en verrijkt daardoor het mengsel. Dat hele systeem moet allemaal melkwarm werken of het apparaat start never weer. Maar zo’n Gurtner kan dan tenminste nog op de normale manier open en dan is dat nog wel in te regelen. In dit geval: gezeik.

Dat komt sowieso al doordat er een verkeerd type chokekabel aan hangt, die niet fatsoenlijk na te stellen is. Dat komt dan weer mede omdat het kabelspannertje waarmee dus ook het bovendekseltje vast zit tammelijk verrabbezakt is. Sterker nog, daar kwam de houder van de buitenkabel dus spntaan af vallen. Pardon?

Ja, dat bleek dus een uitgeboord stalen M6 moertje te zijn die op het messing draadbusje van die kabelspanner was gesoldeerd omdat daar het oorspronkelijke houdertje af gebroken was. Dat houdt op den duur natuurlijk nooit, en dat punt hadden we bereikt. En dan komt het bovendekseltje dus ook nog los, dat schiet dus niet op.

Goed. Die boel uit elkaar, ander spannertje erin. Denk je dan. Maar mooi niet dus, want dat is een M6 fijdraads spannertje en die hebben we dus even niet. Noch is daar erg makkelijk aan te komen zonder daar eindeloos op te moeten wachten en veel te ranzige verzendkosten voor een spannertje van net niks op te hoesten en aangezien er toch al wel eigenlijk een keer een Bing achter omdat dat Fischer ding eigenlijk niet zo jofel meer is, is erin investeren eigenlijk even niet de bedoeling. Dus how now, brown cow? Want rijden willen we natuurlijk wél!

(gifje met 3 foto’s van het net geplukt)

Ik had gelukkig nog een even groot messing spannertje liggen waarvan ik het buitenkabelhoudertje afgezaagd heb en dat heb ik weer op dat spannertje gesoldeerd zodat het bovendeksel weer vast ligt. Stellen kun je vergeten, doordat het draad in de carburateurbody voor de helft ongeveer er meest uit ligt heb je te weinig draad over om die kabelspanner op te draaien en er een contramoertje onder te leggen. Maar goed, dan maar zonder, dat werkte tot zover ook. En dat doet het nu ook weer. Maar!

Nu ligt de choke-kabel normaal gesproken weer redelijk in die houder en dat i.c.m. een niet meer losliggend bovendeksel blokkeert een passage van echte valse lucht doorheen die kabelspanner en onderlangs het dekseltje. Blijkt de vorige beun het zo te hebben gemaakt dat-ie daarop dus stationair liep! En nu dat weer min of meer gesloten is, liep het ding dus *niet* meer stationair… Niet erg, het stelschroefje hing er ook maar amper in en dat had een teken moeten zijn, dus die maar indraaien. Nou. Daar kun je bij zo’n Puch met die koelmantel aan de linkerkant van het blok toch al nooit jofel bij, maar bij die Fischer carburateur zit dat stelschroefje in een nóg kleinere uitvoering nog belachelijker ver onderin die carburateur. Met een telefoontang en heel veel geduld is het gelukt om dat opnieuw in te regelen. Nu loopt het ding eindelijk ook weer stationair. En dat allemaal op een redelijk hopeloze carburateur: omdat-ie nogal op z’n Frans constructief zó ver versimpeld is dat je er niet meer normaal aan kunt werken. En natuurlijk omdat-ie domweg op z’n laatste benen loopt. Buiten al dat heeft het ding de neiging om te lekken, daar één van de oortjes van het vlotterdeksel lang, láng geleden een keer afgebroken is. Met een plaatringetje onder het schroefje kan het allemaal net, maar dan moet je er ook wel echt afblijven anders is ‘t alsnog foute boel. Dat heb ik altijd dan maar geaccepteerd, maar het uit elkaar vallen van het gas/chokeschuivengebeuren is wel een beetje de druppel eigenlijk. Die in dit geval de vlotterkamer doet overlopen.

Na de vakantie moet ik maar eens achter een 12mm Bing aan. Zelfs met een Chinese namaak-Bing gaat dit geheid beter werken dan met die sleetse Fischer. Op zich jammer, want die Fischer carburateur is een redelijk zeldzaam item, maar het moet vooral gewoon goed werken en redelijk eenvoudig te onderhouden zijn. Met een frisse (of desnoods nieuwe imitatie-)Bing carburateur, een bijpassend aanzuigrubber en een correcte chokekabel moet dat allemaal heel niet zo’n kunst zijn.

Maarrrr! Het is wél zinvol geweest om die carburateur nog een keer wat op te frissen. Hij is weliswaar niet geweldig meer, maar er bleef dus ook een boel prestatie hangen in een slecht opgebouwde carburateur. En het moet zelfs met een versleten Fischer nog wel wat beter kunnen dan nu, maar of dat nodig is…

Ik heb de inlaatpakking ook nog maar een beetje geflowd omdat Puch dáár het blokje kneep: een pakking met te weinig doorlaat. Dus als de rest mottig wordt heeft-ie alle hulp nodig die er te krijgen is. Die pakking heb ik dus geruimd totdat-ie geen randjes meer voor de poort creëerde; het leek erop dat dit niet per sé een pakking met kleine doorlaat was, maar er was nog wel wat te winnen. Kan heel goed zijn dat dit een al eerder eens geruimde ‘kleine’ pakking geweest is. Verder dus een carburateurservice als hierboven beschreven.

Vanochtend bij de proefrit windje tegen rond de 40 en met écht windje tegen ook wel dat je van 30 via 35 naar krap 40 wel echt even tijd moet uittrekken, zeker zolang het torretje niet door en door opgewarmd is. Je komt domweg koppel tekort… Onder gemengde omstandigheden echter 40 ruim haalbaar en wind in de rug met genoeg vrije baan liep de teller tot ongeveer 47 km/h door. Dan begint-ie ook te slingeren (toon mij een VDO bromfietstellertje die dat niet doet…) en weet je dus eigenlijk sowieso maar bij slordige benadering hoe hard het allemaal gaat. Maar toch: dat betekent een verbetering van zo’n 4 kilometer per uur en dus bijna 10% meer topsnelheid onder gunstige omstandigheden.

Dat moet natuurlijk ook kunnen, want ongeknepen hoort-ie 2 pk te leveren en een top van 50 te kunnen draaien met een kruissnelheid van 40 (lees: wind mee 50, wind tegen 40 max). Dat verwacht ik van dit ouwe ding niet per sé aangezien het torretje dicht tegen een noodzakelijke revisie aan schuurt, maar dan zijn de getallen die er nu mee haalbaar zijn juist totaal niet verkeerd.

De rest van het verhaal zou waarschijnlijk met een andere sproeierbezetting nog te verbeteren zijn, maar daar kom je dus mooi niet aan en dus gaan we dat niet doen. Althans: dat wordt nu een van de redenen om er een Bing achter te draaien, want dan kan dat ineens wél weer geoptimaliseerd worden. Voor zo’n Bing is gewoon alles te koop. Desnoods een verstelbare sproeier.

Derk

Ja,een 12mm Bing. Die werd ook gebruikt om een Mobylette op te voeren. Standaard had die een 8mm…

Penny Lane schreef:

Re: Fischer carburateur

Na de vakantie moet ik maar eens achter een 12mm Bing aan. Zelfs met een Chinese namaak-Bing gaat dit geheid beter werken dan met die sleetse Fischer. Op zich jammer, want die Fischer carburateur is een redelijk zeldzaam item, maar het moet vooral gewoon goed werken en redelijk eenvoudig te onderhouden zijn. Met een frisse (of desnoods nieuwe imitatie-)Bing carburateur, een bijpassend aanzuigrubber en een correcte chokekabel moet dat allemaal heel niet zo’n kunst zijn.

Hier al eens gekeken?
https://www.jmpbonderdelen.nl/onderdelen-voor-diverse-oldtimer-bromfietsen.html

Nou is het wel zo dat er tig soorten 12mm Bing carburateurs bestaan natuurlijk. Wat er op mijn Puch moet komen is dit:

En dan is de hele handel gewoon standaard af-fabriek zonder beperkende ingrepen (voor 1956 had je die sowieso niet, dus dat kan zo’n torretje prima hebben) en dan kan-ie ook hard genoeg. Het gaat er ook niet om dat-ie écht hard lopen wil, dat moet je met die piepkleine remmetjes van net niks helemaal niet willen. Maar als ‘t moet kan dat gewoon ook Waar het om gaat is dat er een redelijkerwijs betrouwbare, niet-uit elkaar vallende en gemakkelijk met onderdelen = gemakkelijk in onderhoud carburateur achter zit. Dat is die ouwe versleten Fischer allemaal niet. Leuk, zeldzame onderdelen, maar niet als het gammel wordt/stuk gaat. Dan is gewoon een doodnormale, uitermate gangbare versie ineens veel handiger.

Achter een Mobylette is volgens mij (meestal) een 12mm Bing van een Puch Maxi veel handiger:

Kortom, toch nog een heel ander ding

Derk

maestro12 schreef:

Hier al eens gekeken?
https://www.jmpbonderdelen.nl/onderdelen-voor-diverse-oldtimer-bromfietsen.html

Yep. Die Chinese Bing carbjes zijn via AliPerongeluk al vanaf ongeveer een geeltje/st. leverbaar. Het stikt van die dingen, echt iedereen heeft ze: Leertouwer, JMPB, Tomoshop.nl, allesvoorscooters.nl, Rinky Toys, noem ze maar op.

Ik moet dus ook eigenlijk vooral een ‘preferred supplier’ kiezen en dat wordt, aangezien ik er ook een aanzuigrubber en een correct type chokekabel (en mogelijk nog wat andere losse meuk) bij wil hebben, Rinky Toys. Gewoon die hele carburatie-meuk in één keer bestellen bij een tent waarvan ik, na meer dan 25 jaar, allang weet dat ik er passende spullen vandaan krijg. Scheelt een boel gedoe. En dat terwijl ik géén aandelen in die tent heb en dit dus ook *niet* als reclame moet/hoeft te worden gezien: meer een kwestie van traditie

Derk

Cilinders voor de Puch-blokjes tot ergens in 1957 zijn anders dan de latere. Ze hebben veel kleinere koelribben. Dat klopt natuurlijk ook, want het eerste model koelmantel is ook veel kleiner.

Ik heb daar één reserve-exemplaar van staan, maar met een probleem. Namelijk: één van de tapgaten van de inlaatflens was voor de helft afgebroken. Dat betekent dat je er geen carburateur meer achter kunt schroeven en dan is zo’n cilindertje onbruikbaar. Ik vond dat ik daar dan maar eens iets aan moest zien te doen.

Eerste gedachte was om er dan maar een stukje M6 draadeind op te lassen, netjes in dat halve tapgat. Maar dat heeft als nadeel dat je dan de carburateur pas achter het blok weg krijgt als het blok uit het frame ligt: er is anders niet genoeg ruimte om de carburateur over een tapeind te tillen. Dat gaf een zekere voorkeur aan het herstellen van dat tapgat.

Dus heb ik een M6 moer in twee gezaagd en daar de helft van met een M6 bout in lijn met het oorspronkelijke schroefdraad van het cilindertje gelegd. Vervolgens twee hechtlasjes erop gelegd en de bout er weer uit gedraaid omwille van de manoeuvreerruimte die je met een MIG-toorts nodig hebt. Dat boutje eruit draaien ging ook meteen mooi soepel en dat was wel hoopgevend eigenlijk. Dus vervolgens in etappes die halve moer fatsoenlijk in een hoop lasrups aan de afgebroken inlaatflens vast gestookt. Dat is allemaal uiteindelijk iets geworden wat ook nog echt aan elkaar vast leek te zitten, dus eerst een tapje erdoor om het draad van lasspetters en eventuele uitlijnfoutjes te ontdoen en daarna eens zien of je er een M6je vast genoeg in kunt trekken om een carburateur te kunnen monteren op die reparatie. En… Dat moet gewoon weer lukken!

Nou is het natuurlijk nog maar de vraag hoe goed dit houdt onder last van trillingen en hittecycli, maar dat is een zorg voor misschien ooit een keer. In ieder geval had het geen zin om die cilinder te hebben liggen terwijl er om te beginnen geen carburateur achter kan worden geschroefd en nu kun je er in ieder geval iets mee proberen. Het staat ook niets in de weg van pogingen om dat complete tapgat te vervangen als dat nodig blijkt te zijn, maar dan komen we terecht in een werkstukje waarbij je heel snel over de grenzen van een zinvolle investering heen gaat (want als je het wilt is zo’n oud model cilindertje ook wel weer op te drijven zonder dat-ie stuk is).

Anyhoo, zo leggen we dat cilindertje eerst weer netjes ingevet terug in de voorraad en dan merken we het wel een keer of dit te kwetsbaar is of niet. Je komt er vast wel minstens 10 meter verder mee dan zonder carburateur…

Derk