Mooi weer om te lezen. Heb je overwogen om om te bouwen naar een moderne wisselstroomdynamo?

Ik weet dat dat kan maar ik vind die dynamo ook wel z’n charme hebben. Het instructieboekje uit 1962 geeft als tip om de ‘intermediate hold’ van de automaat in te schakelen, zodat het toerental op de stukjes dat je rijdt hoger komt te liggen. En bij iets langere stilstand is verhoogd stationair via de choke ook nog een optie. Een beetje om de nadelen van een klassieker heen werken, net als vroeger eigenlijk. Er is met enige oplettendheid wel mee te leven, het ding laadt wel ook weer heel snel bij als je weer normaal kunt rijden.

Ja, ik snap dat wel. Ik heb het een tijd geprobeerd, bij de heckflosse, maar toen er gezeik mee kwam heb ik het snel omgebouwd. De Jag was al omgebouwd, dat laat ik dan maar zo.

Ik rij heel weinig op het moment, maar zojuist ontdekt dat ondanks een eigen poging met uitlaatpasta het spruitstuk nog steeds niet dicht zit. Grr. De auto moet toch maar weer eens terug naar de garage.
Maar toch ook iets leuks te melden, een Lucas-ruitverwarming op de kop getikt. Het verwarmings- en ventilatiesysteem functioneert eigenlijk best goed bij regen. Door een rare montage van de driehoekige tochtraampjes kun je die open zetten onder het rijden, in combinatie met de blower blijven de ramen voorin mooi helder. Maar de achterruit beslaat en wordt ook niet meer helder. De Lucas ruit-verwarming met zuignapjes is Waarschijnlijk bedoeld voor de voorruit, gezien de on- off draaiknop op het apparaat zelf. Voor auto’s die af fabriek geen voorruitontwaseming hadden. Dat ding kan natuurlijk ook op de achterruit. Moet ik nog een extra schakelaar op het dashboard knutselen zodat ik onderweg niet op de achterbank hoef te klimmen. Binnenkort maar eens lekker klungelen met draadjes door het interieur.

Zoiets had ik ook op de voorruit van m’n eerste Eend, dat was een ‘55-er zonder enige voorruit verwarming/beblazing.
Maar ik moest er wel aan denken ‘m uit te schakelen als ik uit de auto stapte, anders was de accu leeg als ik later weer weg wilde rijden.
Later heb ik er een relais tussen gezet, dat via het contactslot inschakelde.

Groet,
JW

Precies, zoiets moet ik nu ook gaan verzinnen.

Ik meen dat de latere P5’s wel over een verwarmde achterruit beschikten. Als je even uitzoekt welke schakelaar daar voor gebruikt werd en hoe die geplaatst zit dan kun je zo’n setje scoren en sluit je daarmee de boel via het contact en een relais aan. Zo ziet het er dan een beetje origineel uit.

Daar ga ik naar kijken - moet ik voor de achteraf gemonteerde verstralers ook nog doen. En anders komt er nog zo’n oude trekschakelaar met verklikker lampje erin in het rijtje onder het dashboard. Naast het mistachterlicht en de alarmlichten. Heeft ook wel wat.

Na het laatste garagebezoek is er eigenlijk niets meer te melden. Gewoon starten en rijden. En dat doet de auto leuk. Deze week nog met twee collega’s voor een bewonerspresentatie door regen en nacht door het land gereden. Heerlijk relaxed cruisen, ondanks de motorgrom en windgeruis. De ventilatie valt me elke keer nog steeds op, geen beslaande ruiten bij volle bezetting, ondanks een heel simpel ventilatiesysteem. 

Verdere constateringen: Olieverbruik lijkt te verwaarlozen - da’s mooi voor een Engelse auto. Het uitlaatspruitstuk lijkt nog een heel klein lekje te hebben op de aansluiting op de uitlaatpijp. Als dat niet erger wordt, moet het maar zo.
Nu ik een tijdje zonder technische problemen rijdt, ben ik het verbruik gaan bijhouden. 1:7,5, 22 mpg, een actieradius van 400 tot 450 km op één tankvulling. Zomaar 10% zuiniger dan ik uit oude roadtests haal en dat dan met een automaat. Scheelt natuurlijk dat ik met het ding niet harder dan 100 rijdt en dat er nu een langere eindoverbrenging in ligt. Wel flink meer dan ik ooit met mijn Break 23 deed, die zat tussen de 1:9 en 1:10 - en toen reed ik nog 120/130. Het lomp hoge gewicht, de archaische motor en de ouderwetse automaat in combinatie met het volledig ontbreken van stroomlijn vragen hier de tol.

Aansluiten van nistlampen en achterruitverwarming moet ik nog steeds doen, heeft blijkbaar geen prioriteit. Voor beide hoef ik niet te letten op originaliteit, dit waren toen accessoires die achteraf naar eigen inzicht van de garage werden ingebouwd. De latere (V8) modellen hadden een middenconsole waarop wat extra schakelaars zitten, maar ik moet het op en onder het dashboard oplossen. Van de oldtimerbeurs in Reims een leuk verlicht trekschakelaartje meegenomen dat redelijk bij het bouwjaar lijkt te passen. In een rustig weekend eens kijken waar ik die ga plaatsen.

Zo’n verbruik valt niet eens echt tegen idd. Je ziet wel wat stroomlijn en een modernere motorconstructie doen: mijn jag haalt bij 100 constant nét de 1 op 10.

Ik mag niet klagen, het schijnt dat de modernere V8 op 18 mpg komt, da’s 1:6,5. Die weegt 200 kilo minder en heeft kopkleppen, dat betaald zich dus niet uit in een lager verbruik. Maar goed, die gaat ook een stuk sneller.
Jouw Jag geeft een heel nette waarde. Mooie motoren, door een betere ‘ademhaling’ niet alleen meer vermogen maar dus ook efficiënter ten aanzien van het verbruik. En een handbak, dat maakte toentertijd nog echt verschil.

Vooral een overdrive maakt veel uit denk ik. Minder toeren is minder zuipen kennelijk.

Dat is zeker het geval. Een vrolijk bereden CX automaat loopt 1:7, ik reed mijn handgeschakelde Turbo2 (met dezelfde overbrenging als de TD2) ruim boven de 1:10 gemiddeld. Met een Rover P5 met vierbak en overdrive schijnt 1:9 haalbaar te zijn. En da’s dan weer best netjes voor een auto van 1.800kg. Voorlopig ben ik in het huidige verkeer wel blij met de automaat. Geen haast hebben kan ik intussen redelijk onder de knie .

Lekker cruisen en van het goed functioneren genieten.

Juist lekker cruisen.

Vele jaren geleden eens bij een Rover specialist in een P5B een stukje mogen sturen.
Tja!
“Poor men’s Rolls” die naam is de auto dubbel en dwars waard
Wat een comfort en verschijning.
Het rijden / sturen gaf rust.

Veel plezier ermee