Raid Arctique - Compiègne naar Les Champs-Elysées


Raid Arctique - Compiègne naar Les Champs-Elysées

Een zonovergoten finish in hartje Parijs.

Na een zeer gezellige avond vertrekken we rond 08:30 bij het hotel in Compiègne. Het is een kleine 60 kilometer rijden naar de bezienswaardigheid van vandaag: niet het Conservatoire, maar het Musée de l’Air et de l’Espace! Aanvankelijk wilden we het Conservatoire bezoeken (nu we er toch zijn), maar helaas kregen we te horen dat het Conservatoire dan al permanent gesloten zou zijn. Derhalve werd een alternatief gezocht en gevonden in het lucht- en ruimtevaartmuseum in Bourget. En daar waren we blij mee! Want in tegenstelling tot een loods met auto’s zij-aan-zij geparkeerd met matige verlichting en de sfeer van een shady industrieterrein, kwamen we in een prachtig museum!

Het museum is gesitueerd op het terrein van het oude vliegveld Le Bourget en het hoofdgebouw is werkelijk prachtig. Voor zowel liefhebbers van vliegmachines als van architectuur is het een absolute aanrader. De verzameling is enorm met veel bijzondere vliegtuigen en onderdelen daarvan. Ook voor de ruimtevaartliefhebber is er veel te vinden. Zeker het benoemen waard: twee Concordes, waarvan één een prototype. Sweet!

Er was een georganiseerde lunch in het restaurant van het museum en daarna werd het tijd om de laatste etappe te rijden: naar de Champs-Elysées. Er was wel een kleine uitdaging: wegens een of ander sporttoernooi waren niet alle wegen in Parijs berijdbaar. Het bleek dat er op de Périphérique altijd één baan vrijgehouden werd, wat resulteerde in nog meer verkeer op de overige rijbanen.

Avenue Foch werd uiteindelijk zonder problemen bereikt en daar werd verzameld door de groep. Hier merk je dat Parijs wel degelijk rekening houdt met Citroën-rijders: naast de breed opgezette Avenue Foch is er aan weerszijden een zeer brede strook gravel waar je in alle rust reparaties kan uitvoeren en waar motorolie eenvoudig kan weglopen.

De Champs-Elysées is niet volledig berijdbaar, dus het plan is als volgt: twee aan twee rijden we naar de Arc de Triomphe, slaan af richting de Champs-Elysées en rijden die af tot we niet verder kunnen. Omkeren, ererondje rondom diezelfde Arc en dan weer naar Avenue Foch. Gezien de alom aanwezige Gendarmerie wordt met klem geadviseerd om het claxon niet te gebruiken.

Iets wat een aantal deelnemers niet lijkt te begrijpen, en dus rijden we in een grote groep, hier en daar claxonnerend, op naar de Arc de Triomphe. Zij aan zij rijden we over de Champs-Elysées en de CX-en worden links en rechts herkend door omstanders. We krijgen duimpjes van de aanwezige gendarmes, de zon schijnt en we genieten volop van dit geweldige moment. Na het paraderen met onze Franse veren verzamelen we weer op Avenue Foch. Dit is dan toch écht het einde. Er wordt gelachen, geknuffeld en handen worden geschud. We zeggen gedag en vanaf hier rijdt ieder voor zich weer naar huis.


Na dit prachtige slotakkoord kunnen we niet anders stellen dan dat de Raid Arctique 2024 een groot succes was. Een heerlijke groep mensen van diverse pluimage die een week lang tot elkaar groeide en een geheel werd. Het rijden was heerlijk, de sfeer was goed en laten we wel zijn: voor auto’s die bijna 50 jaar zijn, ging het helemaal niet gek! Wát reden ze goed en hoe hebben we in een week tijd laten zien hoe Franse elegantie nog altijd relevant kan zijn.

Helaas is er ook een verdrietige mededeling te doen: Jan Petersen, een van onze Raiders en op dit forum bekend als JP21, is helaas begin december overleden. Jan en zijn vrouw Trude hebben meerdere malen deelgenomen aan door het forum georganiseerde ritten, zoals de Alpenrun in 2015 en de Harzrun in 2017. We wensen de nabestaanden alle sterkte toe bij zijn overlijden.

Rest mij als verteller van dit avontuur niets anders dan alle deelnemers te bedanken voor hun inzet, Anne en Egbert voor hun tijd en kunde en natuurlijk ook mijn mede-organisatoren Peter, Corstiaan en Branko voor dit mooie avontuur. Uiteraard ook een hartelijke dank voor hen die achter de schermen hebben meegewerkt aan het mogelijk maken van: zoals Leontien, Job en Johan voor het inspecteren van de auto’s, de leden van het CX-clubmagazijn voor het beschikbaar stellen én uitzoeken en indelen van alle reserve-onderdelen, de organisatie van de lunchstop bij Simpelveld, sponsoren, enzovoorts.

Op persoonlijke noot bedank ik met diepe buiging mijn vriendin, die mij gunde deze rit te rijden. Dat, terwijl ik net voor de tweede keer vader was geworden en haar achterliet met een stuiterbal van 4 en onze dochter die nog geen 3 maanden oud was. Topwijf.

Topavontuur.

Top auto!

Reageren op dit artikel kan hier.

Tekst: Nielsje
Foto’s: Diverse Raiders

© Citroën-Forum 2003 - 2024 | adverteren
Facebook