home » Citroen Nieuws » Citroen ID/DS » Herinneringen van een oude dame

De forum-crew struikelt nog wel eens over Citroën-gerelateerde bijzonderheden op het internet. Naar aanleiding van een advertentie die forum-roerganger Lucas op Facebook vond zijn we eens in de pen geklommen. Voor wie niet alleen alles wil hebben, maar ook alles wil weten.

Op uitnodiging van één van uw redactieleden schrijf ik wat herinneringen op van vroeger. Maar voordat ik begin zal ik me eerst even voorstellen en uitleggen waarom de redactie mij gevraagd heeft. Mijn naam is Pleunie, geboren in 1949 Frankrijk maar Nederlandse ouders. Mijn vader werkte voor een Nederlands bedrijf als vertegenwoordiger in Frankrijk. Ze zijn in Parijs gaan wonen rond 1947. In 1959 verhuisden we weer terug naar Nederland, ik was toen 10 jaar oud.

Ik schrijf het een en ander op omdat een redactielid me dat heeft gevraagd. De afgelopen weken ben ik flink aan het opruimen omdat ik binnenkort ga verhuizen. Veel spullen vinden zijn weg naar mijn kinderen, maar op zolder stond ook een doos met een houten auto. Mijn kinderen en ik vinden of vonden de auto niet zo mooi, dus heeft mijn dochter deze op Marktplaats gezet.

Nadat ik de advertentie plaatste kreeg ik veel reacties van mensen die mij vertelden dat dit geen Keverauto was, maar een heuse Citroën DS. Tot onze grote verbazing gingen veel mensen tegen elkaar opbieden en is de hoogste bieding nu al 1350 euro. Mijn dochter had gezegd “weggooien is zonde, dus vraag maar 30 euro”.

Toen ik hoorde dat het om een Citroën DS ging kwamen de herinneringen naar boven van de tijd dat mijn vader als vertegenwoordiger in zo’n snoek reed. Ik heb wat oude fotoalbums erbij gepakt. Mijn vader werkte voor een bedrijf wat kunst restaureerde (het bestaat nog steeds). Sterker nog: mijn kinderen werken er nu ook. Maar nu terug naar de Citroën, daar zal ik iets meer over vertellen. Mijn vader, een kunstliefhebber, reed in een zwarte Citroën met van die grote zwarte spatborden (Traction Avant - red.) Achterin had je enorm veel ruimte en op de grond speelden we. Omdat mijn vader bijna iedere maand met te restaureren spullen terug reed naar Nederland maakte hij veel kilometers. Zodoende reed mijn vader bijna iedere twee jaar in een nieuwe auto. Het zal 1956 of 1957 geweest zijn dat hij weer een nieuwe auto uit mocht kiezen. Ik weet nog goed dat hij erg blij thuis kwam met een folder en de mededeling dat hij een Snoek had gekocht. Ik was nog erg jong, maar kan me wel herinneren dat hij lang moest wachten op de nieuwe auto. Op een zaterdagmiddag zijn we met z’n allen de auto gaan halen, ik weet me niet veel meer te herinneren.

De snoek die wij in de doos hebben gevonden heeft mijn vader waarschijnlijk gekocht omdat hij zo gek was met z’n nieuwe auto. Maar ook omdat hij erg gek was van mooie dingen. Hij zal er erg zuinig op zijn geweest, met de verhuizing naar Nederland heeft hij de auto in een courant gewikkeld. Die Franse courant zit er nu nog omheen. Moet u nagaan hoe lang de auto al in de doos zit en op zolder staat.

De redactie benaderde mij vanwege de rare loop van de advertentie. Zelf vonden we 30 euro al een hoop geld voor een oud stukje speelgoed, maar nu blijkt dat het misschien wel dat de waarde 40 keer hoger ligt. Wat we er mee doen weten we nog niet. Misschien toch maar bewaren? Nu ik erover nadenk en de foto’s uit ons album bekijk denk ik er toch anders over. Zeker als ik naar het kenteken van de auto kijk op de laatste foto. Ik beloof u op de hoogte te houden.

Ik heb wat foto’s uit het album meegestuurd.

Pleunie

Wat voor bijzondere vondst komen we hier tegen? Weet iemand meer te vertellen? Deel het hier!

Redactie & opmaak: Penny Lane