Ziet er goed uit!

Gelukkig wordt ze ook steeds beter als vervoersmiddel want een auto voor de sier alléén is wat overdreven.  

Het interieur stonk en was plakkerig, de kofferbak wilde niet op slot, ‘t was een onbetrouwbaar stuk vreten dat op de meest ongelukkige momenten besloot uit te vallen en er waren ook nog allerlei irritante piepjes, knersjes en kraakjes in het interieur. Al die dingen zijn inmiddels verholpen.

Eerst de boel lekker zuiggestoft en de stoelen, bank en deurpanelen met een wasmiddelsopje schoongemaakt. Het oogt en neust stukken beter zonder schimmelplekken.

Wilfred uit Heerenveen had nog een slotje liggen voor de kofferbak. Vanmiddag meteen even opgehaald. Het oude cylindertje wilde echter niet lossen. Toen ik het ding met behulp van overdadig veel kruipolie eindelijk zover had dat er beweging in kwam bleek ‘ie ineens te werken! Dus het oude slotje schoongemaakt, ingevet en teruggeplaatst. Het nieuwe slotje ligt nu op reserve.

Wat het motorische deel betreft, daar ben ik begonnen met de carb. van Geeskje erop te zetten om die als oorzaak uit te kunnen sluiten. Dat verhielp alvast het onregelmatige stationaire toerental.

Daarna de bougies gecontroleerd. Die oogden nog bijna nieuw. De elektrode-afstanden heb ik wel flink gecorrigeerd. Dat was bij alle vier kaarsjes te krap en heel erg verschillend. Daarmee was het rommelige rondgaan, slechte starten en niet laag in toeren willen blijven lopen verholpen. Maar nog steeds onverwachte uitvallers en geen toeren willen maken.

Vervolgens de tankvlotter eruit gewurmd maar die was zo brak dat ie desintegreerde en voor de helft in de tank wegzonk. D’oh! Een andere vlotter erop gezet en, voordat ik die aansloot, nog even de duivenstront uit de leiding geblazen. Dat verhielp de uitvallers en toen kon ik eindelijk ook de mengselverhouding en de timing finetunen.
Nu loopt ze hartstikke mooi maar heeft wel hetzelfde irritante stootje in het optrekken als Geeskje, dat ligt blijkbaar aan die carburateur. Morgen duw ik er even het setje sproeiers uit de oude carb. van Brek in. Kijken wat ie dan doet.

Goed bezig!

Zeker goed bezig!, Altijd leuk om te lezen hoe iemand zo met z,n hobby bezig kan zijn!

Omdat de Brek rondrijdt met de carburateur van Geesk heb ik vandaag even een reserve-exemplaar klaargemaakt. Deze is afkomstig van de Uithuizemermeedse sloper. Resultaat is dat Geeskje ‘t nu ook weer doet. Even een rondje mee gereden en dat ging prima. Ik vond het zelfs soepeler rijden dan met de oorspronkelijke, vrijwel identieke, carb.

Er is alleen met de instelling van de tweede trap geknoeid. De vorige eigenaar heeft de stelschroef helemaal naar binnen gedraaid. In de handboeken staat, heel handig, dat je van die instelling af moet blijven… En, er vanuit gaande dat het gezag van boeken oneindig is, staat er vervolgens niet in hoe je dat moet instellen als iemand er stiekum tóch aan heeft gezeten.

Klopt het dat er bij stationaire loop een rijker mengsel ontstaat naarmate de tweede trap minder ver open staat en andersom; armer bij verder open?

De ‘nieuwe’ ruit zit er in. Geen erg ingewikkelde actie. Het was wel makkelijker geweest met twee man want dan kan eentje de ruit vasthouden. Ik heb ‘m nu vastgeklemd met doeken zodat ie bleef hangen, dat werkte ook. Al met al nog geen uur bezig geweest. Het netjes los- en weer vastmaken van de deurbekleding en het ontgroenen van de vervangende ruit kostte de meeste tijd.

Van de originele ruit heb ik de plaatjes nu vastgeplakt met Sikaflex 256. Dat laat ik een paar dagen uitharden. Ik ben benieuwd of het daarna houdt.

Koninginnedagplaatje: Brek, Draak en Geesk samen.

Bij deze de reden dat ik niet op CitroMobile ben geweest én dat er ineens weer een post verscheen in het Draakjedraadje:
Op dinsdagavond 3 mei viel het, tijdens roestpreventie-werkzaamheden, op dat er een druppeltje onder de tank hing. Even wrijven over de donkere plek er omheen bracht een klein probleempje aan het licht…

D’OH! Natuurlijk had ik nog maar 40 km geleden de tank vol gegooid. Nog een geluk dat er niet onderweg iets tegenaan gespat is! Werkelijk álle benzine is eruit gelekt. Gelukkig in jerrycans en niet de straat op.

Het lek bleek te bestaan uit een rijtje gaatjes in een hoek van 90 graden. Waarschijnlijk ooit ergens tegenop gebotst en daarna provisorisch gedicht en gecamoufleerd met tectyl.

Na een mislukte poging om het lek met epoxyspul te dichten besloten om het te proberen met mijn soldeerstation. Gewoonlijk gebruik ik dat voor het solderen van elektronica maar het principe is hetzelfde en het ding heeft best een hoog vermogen. En warempel…

Hiermee was het lek al dicht maar ter bescherming heb ik er nog een plaatje overheen gezet, afkomstig van een hf-blikje uit een sloop-tv.

Wel een snertklus om tegen de zwaartekracht in te solderen. Je krijgt er ook nog eens een stijve nek van. Het resultaat is daardoor niet erg mooi maar wel functioneel. Nog een laagje teerspul eroverheen en klaar is Brekkie.

Met een beetje geluk gaat die tank nog jaren mee. Zowel van buiten als van binnen is die niet roestig. En er zit nu ook zeer zeker geen water meer in.

Brekkie rijdt sinds twee dagen weer vrolijk rond. Komende zondagmiddag, als het goed is, te spotten bij het Scheltemacomplex te Leiden.

Even puur nieuwsgierig: solderen (hitte) versus benzinetank (benzinedampen) lijkt me geen hele veilige combi normaalgesproken. Hoe heb je dit veilig gedaan qua bezinedampen die nog in de tank kunnen zitten? Dop eraf e.d.?

Alle restjes heb ik uit de tank geveegd en daarna heb ik ‘m een paar dagen uit laten dampen met de vlotter eruit en de tankdop eraf.
Ik heb elektrisch gesoldeerd op 350 graden. Dat is zo’n 150 graden onder de ontbrandingstemperatuur van benzinedamp, dus in theorie kon er niks gebeuren.
Uiteraard heb ik voor de zekerheid een blusser en een zwaar kleed bij de hand gehad tijdens deze klus, want je weet het toch maar nooit.

Duidelijk verhaal, dankjewel

Leiden op en neer ging probleemloos, ondanks de vrij zware belading. Op deze rit, inclusief ook nog zo’n 100 km aan kortere ritjes vooraf, een verbruik gehaald van 1:13,3.

Ga jij nu brekkie dagelijks gebruiken ipv Draakje of blijf je wisselen tussen de twee?

Brekkie is op dit moment dagelijks in gebruik en Draakje staat stand-by. Van Brek moet binnenkort de koppelingsset worden vervangen. Met voorzichtig rijden gaat het nog wel een tijdje goed maar het zit er aan te komen.

Geeskje is nu nog even de zieligste van de drie. Die wacht op het vervangen van haar, nogal rijdplezierbedervende, kreunende druk- en toplager en bijna platte achterbollen. Als er niks tussenkomt dan ga ik die klussen daarom als eerste doen.

Eigenlijk is er niks bijzonders te melden. Ze doet ‘t goed. Ik moet alleen een beetje voorzichtig zijn met gasgeven ivm de versleten koppeling. 150 haalt ze nog vrij gemakkelijk als ‘t moet. Zodra Geeskje klaar is dan krijgt Brek een nieuwe koppelingsset. Uiteraard worden de andere vanzelfsprekende dingen dan meteen ook aangepakt, o.a. de brakke startmotor en de lekkages.

Die lekkages zijn trouwens niet eens echt dramatisch. Mijn tijdelijke beun-oplossing voor de steeds erger lekkende retourpijpjes werkt nog steeds en het wondergoedje dat ik bij wijze van experiment in de bak heb gekieperd heeft waarachtig geholpen! Er liggen na een nachtje stilstaan slechts een paar kleine drupjes onder en het lijken er zelfs steeds minder te worden.

Wat ik erg bijzonder vind is dat er na een nacht stilstaan nog steeds genoeg druk in het HD-systeem zit om de auto op rijhoogte te houden. En tot slot, de laatste paar tankbeurten heb ik telkens ongeveer 1:13 gereden.
Kortom, naar omstandigheden niks te klagen.