Vast wel, niet bij nagedacht, ik heb de nieuwe bouten van een flinke lik kopervet voorzien.

Ah, dan blijft het ook wel gangbaar.

jantje1948 schreef:

Had je die dunne boutjes niet ergens in messing kunnen kopen?

Dat is niet zo sterk als staal

Het wordt in niet belast. Anders zou ik het niet aangeraden hebben.

De APK nadert, dus werd het tijd om eens een rondje op en onder de auto te maken. Resultaat: een twijfelachtige handremkabelmantel, een gare stuurhuishoes links en een door roest lekke achterdemper. De kabelmantel heb ik provisorisch en voor het oog onzichtbaar weer netjes dicht gemaakt met o.a. wat krimpkous, en vanmiddag ben ik met de twee andere punten aan de slag gegaan.

Die was duidelijk aan vervanging toe, ondanks dat de boel niet eens veel meer lawaai maakte dan normaal. Omdat ik momenteel erg krap bij kas zit heb ik een goede gebruikte demper gemonteerd, wel met een nieuwe klem natuurlijk.

De stuurhuishoes heeft duidelijk betere tijden gekend, en het was wat prutsen om de hoes op het stuurhuis te krijgen, maar na een half uurtje de nieuwe hoes in een teiltje warm water te hebben gelegd en de kop van het stuurhuis een beetje heb ingevet lukte het allemaal alsnog.

Op naar de APK!

Succes ermee!

Kun je weer jaartje verder…

En de rooie mag er weer een jaar tegenaan! Goedgekeurd zonder reparaties, alleen net als vorig jaar een adviesje op het licht zweten van de voorveerpoten.

Blij!

Mooi man, weer een jaartje tuffen. 

Afgelopen vrijdag kon ik vieren dat de rode Xantia alweer vijf jaar in mijn bezit is. En wat voor vijf jaar! Als ik de blog die ik bijhoud over de Xant weer eens doorpluis is er veel gebeurd! Van überkale X naar een heel rijk uitgevoerd exemplaar. Nieuwe d-riem, nieuwe koppeling, van lelijke aftermarket velgen naar Belfasts, drie interieurwissels en ga zo maar door.

En als dank voor die vijf jaar trakteerde de rooie me de dag vóór het jubileum op een overleden accu… Nou ja, mijn vriendin, ergens in Zwolle. Zodra ik kon ben ik van het werk weggegaan en met de Saxo naar haar toe gesjeesd om haar met startkabels uit de brand te helpen. Vervolgens haar de Saxo meegegeven en zelf met de Xantia naar de Brezan, die nog nét open was, voor een nieuwe accu. Probleem weer verholpen.

De dag dáár weer voor had m’n vriendin een klein aanrijdinkje op een rotonde met de auto vóór haar. Even over je schouder kijken voor fietsers die zich nergens wat van aantrekken, en ineens staat de auto voor je op de rem. POK. Geen verzekeringwerk, geen letsel, iedereen weer op weg.
Het tikkie was rechtsvoor op de zijkant van de bumper, net voor de bumpersteun. Daardoor was duidelijk zichtbaar dat de bumper aan die kant toch wat naar binnen was gedrukt. De naden van motorkap en dergelijke waren allemaal recht, en verder ook geen plaatwerkschade. Even het knipperlichtje eruit gehaald en naar beneden gekeken, daar bleek dat het onderste bevestigingspunt van het kunststof front was afgescheurd. Ook was het bevestigingsnokje van de mistlamp afgebroken.

Gelukkig had Bob nog zowel het frontje als een mistlamp liggen van zijn gedemonteerde Activa, dus afgelopen zondag ben ik in ons sleutelhok aan de gang gegaan om het front te vervangen, terwijl Timo aan zijn beige Xantia bezig was. Dus: voorwielen eraf, wielkuipen eruit, voorbumper eraf (denk aan de horrorbouten…), koplampen, knipperlichten en grille uitbouwen en dan is het front aan de beurt. Hierbij wat telefoon-fotootjes, allereerst van de schade aan het front.

Links het uitgescheurde ophangpunt en het ruitensproeierreservoir, rechts ook scheuren beneden de koplamp. Helaas bleek de schade niet alleen in kunststof te zijn uitgevoerd, maar ook in staal… We kijken hier schuin naar boven, iets boven de mistlamp ongeveer. Links de gehavende kant, rechts de andere ongehavende kant ter vergelijking.

En toen even later het front er af lag was het nog beter zichtbaar. Links weer de gehavende kant, rechts de ongehavende. Het bevindt zich achter het stootstuk van de bumper, tussen koplamp en mistlamp.

En na al dat demonteerwerk stond de Xantia er zo bij.

Met wat subtiel geweld (“Where’s my hammer?!”) heb ik het één en ander weer min of meer op z’n plek gekregen en daarna het nieuwe front gemonteerd, en na wat roestpreventie kon de hele bende er weer op worden gezet. Alleen als je héél goed kijkt is er nog wel iéts zichtbaar, maar de bumper zit er nu in elk geval weer recht onder, dus dat is wel prettig

Ik hoop echt NOOIT mijn voorbumper te hoeven demonteren. Verschrikkelijk wat een werk!

Ik had ook nog wat plaatjes overigens.

Citroen Xantia by Timo1990NL, on Flickr

Citroen Xantia by Timo1990NL, on Flickr

Citroen Xantia by Timo1990NL, on Flickr

Citroen Xantia by Timo1990NL, on Flickr

Ah, dat was dus toch jouw Xantia. ‘t Was op de rotonde bij de Hanekamp. De Peugeot voor je Xantia ging behoorlijk bruusk op de rem vanwege fietsers. Het is niet de eerste (en vast niet de laatste) keer dat daar een ongeluk(je) gebeurt met kleine en grotere schades.

Klopt, al reed ik niet zelf. Die rotonde is een rotding, verbaast me niets dat het daar vaker misgaat.

Na het afgelopen jaar vooral met de GSA en de Saxo bezig te zijn geweest is het nu tijd geworden weer wat meer werk in de Xantia te gaan steken. Zo vond ik een tijdje terug op de Duitse versie van eBay een advertentie voor een splinternieuwe en originele middendemper en achterdemper, voor wel 70 hele euro’s! Een absoluut koopje, want de nieuwprijs bij de dealer ligt tegen de 400 euro. Probleempje was: het lag in Duisburg. Dus hebben mijn vriendin en ik het nuttige met het aangename verenigd en er een middagje shoppen in Essen achteraan geplakt.

De achterdemper die onder de Xantia zat was een gebruikte die ik voor de laatste APK heb moeten plaatsen, en bleek nogal een brompot. De middendemper zat er inmiddels zo’n vier jaar onder, en was net als de achterdemper imitatiespul. Het klonk allemaal ook niet meer zo geweldig.
Onlangs heb ik het hele spul onder de Xantia gehangen. Het bleek ook wel dat de middendemper zijn beste tijd wel had gehad, aangezien de flens met de achterdemper aardig aan het rotten was, zo ook de buitenmantel van de demper zelf, die vertoonde ook al her en der wat rottigheid. Het geluidsverschil is zeker merkbaar! En ik heb ook het idee dat de Xantia er iets beter mee optrekt, en iets vrijer kan ademen. Maar misschien zit dat ook wel tussen de oren.

Afgelopen weekend was het plan om de draagarmen te gaan vervangen voor een setje versere, samen met de aandrijfashoes linksvoor, maar helaas wilde de fuseepen zijn veilige locatie in de draagarm met geen mogelijkheid verlaten. Dus ben ik uit arren moede maar de pakkingring tussen uitlaatspruitstuk en katpijp gaan vervangen. Ondanks de nieuwe uitlaat vond ik de motor met name bij lage toeren nog altijd te brommerig. Het is een pokkeklusje vanwege de slechte bereikbaarheid achter het motorblok, en natuurlijk is het spul door de ‘schoenendoos’ van het luchtfilter bovenop het motorblok alleen van onderaf te bereiken, maar gelukkig had ik het hang- en sluitwerk van de katpijp aan het spruitstuk vorig jaar al eens vervangen, zodat dat geen spelbreker was. En zo te zien was-ie wel aan vervanging toe:

De aansteker is overigens voor andere doeleinden, diens aanwezigheid was puur toeval. De rafels aan de andere kant is demonteerschade, maar de zwarte lekkagesporen spreken boekdelen. Met de nieuwe pakkingring en de nieuwe uitlaatdelen is het zaakje nu echt een stuk stiller geworden!

Dan was afgelopen maandag dan eindelijk de voorwielophanging aan de beurt. De laatste tijd was de rode Xantia erg gevoelig voor zijwind geworden en wat nerveus in het stuur. Ik vond geen merkbare speling op stuurkogels en fuseekogels, dus dan blijven de draagarmrubbers over als eerste verdachte. Zodoende heb ik een tijdje geleden de draagarmen van een sloper afgehaald waarvan de rubbers in een duidelijk betere conditie waren dan de mijne.

Met hulp van mijn pa begon ik met het werk aan de bestuurderskant; aan deze kant zat iets meer werk omdat daar ook de aandrijfashoes inmiddels kapot was gegaan, het was dus een lekkere vette bende. Gelukkig wilde de draagarm nu wel loskomen van de fusee, zodat dat geen probleem meer was. Om wat extra ruimte te creëren had ik ook maar de remklauw en remschijf gedemonteerd. Nadat met een boel gedoe de draagarm uiteindelijk eruit was gewurmd (de stabilisatorstang zat flink in de weg) hadden we nog wat meer ruimte om de aandrijfashoes te vernieuwen. Klembadjes los, hoes eraf, en dan zien de kop van de as te tikken. Na wat passen en meten en een gedoseerde en welgemikte tik lag de homokineet eraf en kon het schoonmaken en weer aankleden aanvangen.

Een tijdje later zat de as weer in elkaar, vervolgens hebben we de vervangende draagarm er in geworsteld en daarna kon de boel weer worden afgebouwd.

Hierna was de draagarm aan de bijrijderskant aan de beurt, en ook daar weer een leuk gewurm om de draagarm er uit en weer in te krijgen, maar het is gelukt. Omdat de auto nu opnieuw moet worden uitgelijnd zal ik ook daags daarvoor de stuurkogel nog vernieuwen, aangezien deze in de vijf jaar dat ik de Xantia heb nog nooit is vervangen. Ik heb geen zin om daar op te wachten en dan wéér de auto te moeten laten uitlijnen. De Xantia is nu, met de versere draagarmen, in elk geval een stuk minder zoekerig geworden, ik ben erg benieuwd wat het uilijnen nog aan extra winst gaat opleveren.
Helaas bleek wel door het gewurm met de draagarmen en het daarbij voorgekomen getrek aan de stabilisatiestang dat de wagenhoogte aan de voorzijde ontregeld was, deze stond nu veel te hoog. Daardoor kon ik gisteravond nóg weer onder de auto kruipen om deze weer af te stellen. Gelukkig liep dat voorspoedig en was de rode Xantia al snel weer op hoogte gebracht. Allemaal klussen die ik nog niet eerder had gedaan, en uiteindelijk is alles toch gelukt!

Binnenkort nog een rondje sapjes, een nieuwe klepdekselpakking en een setje nieuwe achterremschijven en dan is de Xant er weer helemaal klaar voor!

japv schreef:

Daardoor kon ik gisteravond nóg weer onder de auto kruipen om deze weer af te stellen.

Onder de auto kruipen om de rijhoogte af te stellen? Hoe heb je de auto gezekerd dan?