Top! Erg leuk verslag

Zo snel kun jij helemaal niet lezen!

Haha, scherp hoor Rens! Mijn reactie sloeg op het verslag van dag 3, pas na het plaatsen las ik het verslag van dag 4. Wat overigens ook een erg leuk verslag is.

Als je wel alles gelezen had, dan zou ik je gevraagd hebben om een training in snellezen…
Team Witte Reus houdt het goed vol, die gaan de finish wel halen!

Zekerste weten. Die Witte Reus doet het tot nu toe zonder problemen dus dat komt helemaal goed. Met zo’n resultaat zullen ze bij de beunclub ook wel blij zijn. (Of misschien toch een beetje spijt dat ze niet wilden sponsoren.)

Leuke verslagen!

Ik heb bericht gekregen van de heren dat ze de finish in Oslo hebben gehaald!

Mooi zo! Hopelijk krijgen we het verslag van dag 5 morgen te lezen.

En dan nog naar huis, das dan de langste etappe als ze het in een keer terug rijden.
Wel een dijk van bus “De Witte reus”.

Helemaal top! En nu idd de terugreis nog

Er is weer nieuws uit Noorwegen: Carbage Run, dag 5

Vandaag is de laatste dag, we slapen op 2 minuten afstand van de startlocatie. Dat komt mooi uit want we moeten een half uur eerder starten dan vorige dagen. Eerst even snel olie controleren en snel naar de start de opdrachten ophalen. De opdracht was simpel: Wat zijn de 4 kentekens van de auto’s van de organisatie. Elk kenteken is 2 punten. De route is ook simpel, de E7 van Bergen naar Oslo. Al was het niet altijd even makkelijk met de c35. De route was soms wel erg steil. Een tunnel die in een cirkel door de berg omhoog gaat, moesten we in zijn 2 nemen, dan is 30 km/h een mooie kruissnelheid. Maar dat vonden de 50 auto’s achter ons niet echt. En het duurde iets van een half uur. We hebben ons in ieder geval goed vermaakt door andere teams te pesten op het bakkie dat ze in de file stonden en wij niet.

We hadden ook nog een oversteek met een veerboot, hier werd het autodek omgetoverd tot een feest van ongeveer een kwartier. De limo met 2 maal 2kW-generatoren naast de speakers op het dak vulde het ruim aardig met muziek. De bemanning wist niet echt wat ze er mee moesten, bij het uitladen en weer de kant oprijden konden ze er wel goed om lachen, ook de kapitein pakte zijn mobiel nog even om het hele gebeuren te filmen.

Eenmaal op hoogte is de E7 een bijzonder mooie weg om te rijden, door tunnels waarbij je elke keer weer afwacht wat voor uitzicht er dan weer tevoorschijn komt. Steeds weer uitzicht over bergtoppen in de zon met wat wolkjes er omheen, langs waterstroompjes en de route gaat een stuk boven de boomgrens met allemaal groene vlaktes met waterstroompjes. We hebben zelfs nog met sneeuwballen gegooid op 1250 meter hoogte bij een temperatuur van 20 graden. Niet te lang want we hadden een aardig stuk te rijden die dag en het gaat allemaal niet zo vlug met de c35 in de bergen. Deze dag hebben we veel gefilmd en zijn er veel foto’s gemaakt. Wat een prachtig uitzicht steeds.

Aangekomen in de buurt van Oslo werd het wat drukker vanwege werkzaamheden aan de snelweg en een afsluiting daardoor, we reden via een omleiding. Wat we alleen niet verwacht hadden en de organisatie ook niet, is dat de omleiding langs het eiland Utoya zou lopen (en de haven ernaartoe). Ineens stond er politie langs de kant van de weg waar de poort richting het eiland is en iets later reden we langs een grote berg bloemen met kaarsjes en foto’s. Dit brengt de gebeurtenissen toch wel ineens een heel stuk dichterbij dan dat je het alleen op het nieuws of in de krant meemaakt.

Aangekomen op de finishlocatie was er een aardig parkeerprobleem. Er waren parkeerplaatsen afgehuurd door de organisatie maar de beheerder van Qpark was rustig boetes aan het uitschrijven. Er werd toegelicht door de organisatie dat het niet helemaal goed was gegaan en we beter maar een kaartje konden kopen. Dat had de Qpark-meneer door en die begon boetes uit te schrijven aan auto’s die met een wiel op de streep of met een bumper buiten het vak stonden. Daardoor begon het een beetje uit de hand te lopen. De Qpark beheerder begon mensen weg te duwen die voor de kentekens van hun auto stonden. (die vent durft wel met ruim 800 feestende mensen). Toen de Qpark-beheerder naar zijn auto terug liep vond hij die terug met 4 lege banden en een paar kilo bloem over zijn auto, de politie werd gebeld. Politie kwam, lange discussie met de organisatie met het resultaat: politie dient een klacht in tegen de Qpark-beheerder, alleen zijn banden moesten wel even opgepompt worden. Dat was niet zo’n probleem. Compressors waren er wel bij sommige teams.

Even later was de prijsuitreiking. Er waren 7 teams die de maximale score hebben gehaald, het prijzengeld wordt opgehoogd door de organisatie en verdeeld tussen deze 7 teams. Wij waren hier niet bij. Na de prijsuitreiking zijn we met nog een team doorgereden naar een camping in de buurt van het vliegveld. Er moest ‘s avonds laat nog iemand opgehaald worden op het vliegveld.

Komende week rijden we terug naar Nederland, Casper brengen we morgenochtend naar het vliegveld. We zijn van plan terug de E7 op te gaan richting Bergen, dit keer zonder haast en nu hebben we wel de tijd om van de prachtige route te genieten. Na de E7 duiken we de E13 op, die rijden we af tot onderin Noorwegen en daar pakken we de boot richting Denemarken. Casper neemt ook onze internetverbinding mee naar Nederland, dus komende week waarschijnlijk geen updates van de avonturen van ons met de ‘Witte Reus’ (die na 2.950 km niet zo heel wit meer is).

Die laatste foto doet me aan Asterix & Obelix denken: na een lang en spannend avontuur lekker bij het kampvuur smullen

Geweldige verhaal!

Zo iets wil ook een keer aan mee doen!

Anders ik wel

Zo’n toch wil ik met onze C35 ook nog eens maken - maar dan niet als race, maar gezellig alleen.