Onlangs natuurlijk een besteleendje uit Frankrijk gesleept zie topic;

http://www.citroen-forum.nl/forums/viewthread/218937/

En nu vond ik een oude analoge foto van mijn ouwe C15 die ik later in Frankrijk ruilde voor een besteleend.
Hier het verhaal van deze actie;

Good deal… by CitroenAZU, on Flickr

http://www.flickr.com/photos/citroen250/8166213957/in/photostream

3 juni 2000

Het kan soms raar lopen….

Enkele maanden geleden werd ik opgebeld door een collega die me vertelde
dat haar vriendin nog een Cl5 had die ik voor niks mocht komen ophalen.
Anders zou hij naar de sloop gaan.  Dit liet ik me uiteraard geen twee keer
zeggen en onder het mom van er zit altijd nog wel een bruikbaar onderdeel
op ben ik hem gaan halen. Mooi was het beestje niet meer -door roest en
deuken, maar een gegeven paard .........

Samen met een vriend heb ik de C15 opgehaald op een autoambulance en hebben
we het ding bekeken.
Hier bleek dat de kosten om hem door de APK te krijgen meevielen. Al met
al was de C15 voor nog geen tweehonderd gulden weer een vol jaar APK
gekeurd en ik besloot dan ook om hem maar niet te slopen en ermee te gaan
rijden.
Na een grondige poetsbeurt zag de C15 er zelfs weer enigszins toonbaar uit.
Ideaal voor het woon- werkverkeer.

Begin mei ging ik een weekje op vakantie naar Dieppe (Nomandié).

Als altijd met het fototoestel in de aanslag voor
eventuele bijzondere Citroëns reed ik het dorp binnen. Links van mij aan de
haven zag ik op de parkeerplaats een beige AZU staan. Precies zo een zoals
ik altijd nog eens wilde hebben.
Ik besloot de eend waarmee ik was te parkeren en een foto te maken.

Toen ik met mijn camera uitstapte ging naast mij de deur van een winkel open.
Een fransman sprak mij aan of ik “la deuche” niet wilde kopen? Op mijn vraag
hoeveel deze dan moest kosten antwoordde hij dat de auto van een vriend
van hem was en dat deze hem te koop had staan voor achtduizend frank. Dit
vond ik redelijk duur gezien de staat waarin het beestje verkeerde.
(Een enigszins aangeroeste koets, bodemplaten van het type Flintstone en
rotte plekken in chassis). Toch vroeg ik aan de man of bij het telefoonnummer
van zijn vriend had en dat ik hem nog wel zou bellen. Meer uit beleefdheid want
ik vond achtduizend frank toch echt teveel.

De dag voordat ik weer terug naar huis zou gaan had ik ineens het gevoel dat
ik toch nog even langs deze AZU moest rijden. Waarom weet ik niet maar ik
moest het toch maar doen.
Toen ik de straat waar de AZU eerder deze week stond binnenreed kwam de
fransman, die de rode eend waarin ik reed direct herkende, weer naar buiten
en wenkte dat ik moest komen. Hij riep me toe dat de eigenaar van “la deuche”
er was. Had ik het dan toch goed gevoeld dat ik hierheen moest??
De eigenaar van de AZU kwam naar me toe en vertelde dat zijn “deuche” te
koop was voor achtduizend frank en niet minder.
Het was namelijk een “voiture de collection”.  Ik antwoordde daarop dat dit
niet het geval was omdat de auto in een slechte staat verkeerde. Maar onze
Fransman hield voet bij stuk.

Achtduizend frank moest het beestje kosten. Ik vertelde hem dat ik dit niet
voor de AZU overhad en wilde weglopen. Opeens kreeg ik een idee. lk draaide
me om en vroeg de fransman of hij zijn “deuche” niet wilde ruilen oor een C15!
Waarop de fransman zei:

” Oh, oui pourquoi pas….”

Ik vertelde hem over mijn C15 en hij vond het allemaal prima. Hij vroeg me
direct wanneer we zouden ruilen en dat bij wel naar Lille wilde rijden om me
tegemoet te komen.
Ik was even verbijsterd en zei tegen de man dat hij de hele Cl5 nog niet eens
gezien had. Ik zei hem dat ik hem wel een aantal foto’s via internet zou
toesturen.
Zo gezegd, zo gedaan. Via de elektronische snelweg snel en aantal foto’s van de
C15 naar Frankrijk toegestuurd en enkele dagen later kreeg ik via de email te
horen dat het allemaal goed was.
We zouden elkaar op vrijdag 2 juni om 12:00 uur treffen in Seclin. Vervolgens
ben ik samen met mijn vader in de Berlingo naar Dordrecht gereden om een
autoambulance te huren. C15 erop en hop naar Frankrijk. En inderdaad om 12:00
uur kwamen twee Fransen in een beige AZU aanrijden. De fransen vervolgens de hand
geschud, wat papieren ingevuld, C15 van de ambulance af,  de AZU erop en
klaar was Kees.
Op mijn vraag of de beste Fransman niet even naar de C15 moest kijken (de
bodem, onder de motorkap etc) zei hij dat dat niet nodig was aangezien hij de
foto’s al had gezien!!

Nog enigszins vol ongeloof, een C15 armer maar een AZU
rijker zijn we weer terug naar Nederland gereden.
Op deze manier had ik wel voor heel weinig geld een AZU!

Le Mont St. Michel by azu250, on Flickr

Mooi, goed verhaal!

Inderdaad, een mooi avontuur!

Was weer een genot om te lezen!

Erg leuk verhaal….

Rare fransozen Mooi verhaal, Martijn!

Ik heb nog ergens een ‘haalverhaal’ van een Ami 8 ook, ik zal het eens opzoeken…

C15 met driegaats velgen, een heel oude.
Mooi trouwens die ATF velgjes.

En weer een leuk verhaal.

Was een 85er, één van de 1e C15’s. Velgen waren van een Chrono.

Leuk verhaal (dat van die 400 trouwens ook hoor ). Maar ging dit verhaal nou over de afgebeelde 15-VV-ZP? Want dat is toch geen AZU maar een 250?

Een 250 is het zelfde als een AZU B.
Op het type plaatje achterop staat CITROËN 250 maar op het aluminium type plaatje op het chassis staat AZU-B

Klopt, het werd 250 halverwege de jaren 70. Net als ‘400’ voor de AK400 en ‘1600’ voor een HY.

t.brandsma schreef:

Een 250 is het zelfde als een AZU B.

Oja? Ik weet dat ik met een AZU serie B welkom zou zijn als lid bij de EEEC, maar met een 250 zeker niet

Ik heb net een mail van mc. Tommi zitten lezen over dit onderwerp en het is in ieder geval geen wonder dat ik door de bomen het bos niet meer zie….