Leuk verslag. Nou heb ik nog nooit gebak gegeten in mn auto, maar wellicht moet daar maar eens verandering in komen

Ik kan me helemaal vinden in dit verslag. Ik zit bijna op 10.000 sinds begin november 2015. Ik rijd de nieuwere versie van de 100 Blue HDI in Business Plus uitvoering.

+ Mijn auto heeft standaard een in delen deelbare achterbank.
+ de 100 pk vind ik een verademing na bijna 15 jaar met 70 pk te hebben gereden
+ de ruimte is prima komend vanuit een DS3 (voor en zeker achterin)
+ de vering is prima komend vanuit een DS3

- het media systeem bied veel mogelijkheden maar start inderdaad erg traag
- de DAB radio heeft irritante onderbrekingen in de weergave van geluid
- het navigatiesysteem is niet top
- de traagheid in de bediening zorgt voor veel afleiding omdat je tweemaal moet drukken

Ondanks de kritiek mis ik mijn DS3 1.4 Hdi geen moment en mijn volgende word weer een Cactus.

Wauw Lekkere kar!!!
Even doorsparen nog!
Wat betreft het fluiten bij bepaalde wind; mijn zoon had een AX en werd ook gek van gefluit…alles gedaan maar niks hielp! Totdat ie zijn antenne na een wasbeurt kwijt was, én ook het gefluit!!!
Misschien heb je er wat aan, ik vond dat ik het moest melden. Veel rijplezier verder!

Een simpele Tom Tom (met toeters en bellen) s natuurlijk wat anders dan een volledig geintegreerd auto navigatie system. De gehele auto functialiteit moet dan opstarten en alles testen. Dat kost tijd.

Even een vraagje voor Mulder, heb je bij je Cactus nog niet gehad dat dat hele multimediagedoe gewoon niets deed? Ik rij voor het werk een 308SW waar hetzelfde ‘ding’ inzit, God heb ik dat ding al vervloekt, inderdaad traag in het opstarten, 36 keer je keuzes moeten bevestigen en al verschillende keren gehad dat het ding niets meer deed! maar het gevolg was dan wel dat bijvoorbeeld ook je blower niet harder of zachter kan, je radio blijft even luid enz… Toen het eens 4°C was heeft het 25 minuten geduurd vooral dat ding ‘opgestart’ was…

Leuk testverslag overigens!

Misschien een klein beetje off-topic, maar hoeveel verschillende versies bestaan er nu eigenlijk van dit tablet navigatiesysteem? Want als het goed is, is dit allang niet meer het eerste systeem wat in de Peugeot 208 debuteerde. Inmiddels is ook de jukebox functie vervallen, zou dat ook te maken kunnen hebben met andere hardware? En zou dat dan weer een positieve invloed kunnen hebben op de prestaties van het systeem?

De reden voor mijn vraag is de uiteenlopende ervaringen ermee, het merendeel klaagt over het systeem, maar soms (zie het verslag over de DS3 op deze site) zijn mensen ook positief over het systeem.

Voor wat betreft het vaak moeten bevestigen van keuzes moet ik jullie helaas teleurstellen, dat is bij sommige andere merken niet anders. Zo rij ik nu voor de zaak een Volvo V40 en daar moet je ook overbodig vaak bevestigen dat je toch echt naar dat adres wil en ook als je iemand wil bellen zit er een overbodige bevestiging in. Overigens is die navigatie in de Volvo ook best beroerd, ik krijg vaak erg kort voor de afslag pas een melding en bij de minste geringste file stelt ie gerust een omweg van 70 km voor.

Ik snap niet dat dat niet beter en makkelijker kan, zou daar nu nog veel aan gaan veranderen nu Here is overgenomen door BMW, Audi en Mercedes? PSA zou op termijn toch ook overgaan op TomTom?

Citroën C4 Cactus Advanced Comfort

Citroën heeft de C4 Cactus Andvanced Comfort voorgesteld. Dit voertuig mag Citroëns langverwachte nieuwe comfortonderstel demonsteren. Rougefurio heeft daar het mooie artikel We gaan weer zweven over geschreven. Voor de gelegenheid is ook het interieur extra comfortabel gemaakt: de zittingen hebben een stevige kern die steun biedt en een zachtere bovenlaag die voor behaaglijkheid zorgt. Wanneer deze vernieuwingen in de showroom te vinden zullen zijn, is nog niet bekend.

foto’s: Citroën Communication

De volledige naam van het hierboven voorgestelde studiemodel blijkt nu Advanced Comfort Lab te zijn. De doelstellingen van dat programma vind je hier.

foto: Citroën Communication

Road Tripping in een C4 Cactus

De C4 Cactus kennen we al langer en het is ook een regelmatig geziene auto in het Nederlandse straatbeeld. We kregen er eentje mee om naar het Conservatoire te gaan. Ons enthousiasme voor de Cactus blijft onverminderd. Road trip!

Het is zes uur in de ochtend als Lucas mij in Amsterdam oppikt in een wit-met-een-vleugje-grijze C4 Cactus. Eerste stop is Hilversum om Lucas’ neef op te halen en gedrieën zetten we koers richting het zuiden. We volgen uiteraard de A27 tot deze bij Breda aansluit op de A58. Deze leidt ons tot knooppunt Galder, alwaar we de A16 naar Hazeldonk, en dus België nemen.

Op papier is de Cactus een prima auto om deze trip mee te maken. Er hangt een viercilinder BlueHDi diesel in het vooronder, en de honderd pk op een wagengewicht van 1045 kilo wekken niet de indruk enige moeite te hebben om de Cactus door het verkeer te laveren. Doordat het efficiënte blokje niet zo hard hoeft te werken, en geholpen wordt door een lekker lange vijfde versnelling is de C4 Cactus behoorlijk zuinig te noemen. Als we, later op de dag, zo’n veertig liter in de tank geperst krijgen hebben we bijna 800 kilometer op de dagteller staan. Bijna 1 op 20 dus, en dan hebben we gewoon lekker doorgereden en niet zuinigjes gedaan.

Bij Antwerpen dient zich de eerste vorm van vertraging aan. De navi stelt voor om via de linkeroever, en dus deels door de stad, een stukje af te snijden. Dit biedt een mooie kans om te voelen hoe de Cactus zich gedraagt op slecht wegdek. Kinderkopjes, asfalt met gaten en tramrails: trillingen worden netjes en geruisloos opgevangen. Erg volwassen, en dat voor een redelijk conventioneel onderstel. Over comfort gesproken, de stoelen zijn fijn breed maar wel wat vlak, en zouden in de onderrug wat meer ondersteuning mogen bieden. We hebben de indruk dat de stoelen in onze Cactus met het bruine leer wat steviger zijn dan die in de Cacti met stoffen bekleding. Op de terugweg, als we vermoeid zijn van het vele rijden en rondstruinen, biedt de stoelverwarming wat extra comfort, maar deze kan de tekortkomingen van de zetels niet verbloemen.

Als we Antwerpen voorbij zijn en richting Gent en Kortrijk rijden wordt het tijd voor een muziekje. Om het gedoe van telefoons draadloos koppelen te omzeilen gebruiken we een ouderwets kabeltje in de daarvoor voorziene usb-aansluiting, en dat werkt ook prima. De geluidskwaliteit is best in orde, maar zeker niet bijzonder. Eigenlijk een beetje in lijn met de rest van de boordvoorzieningen. In zekere zin is het gebruik van een centraal display voor álle boordfuncties een bezuinigingsmaatregel. Het scheelt een flink aantal panelen en knoppen wanneer radio, navi, verwarming, boordcomputer en menu-instellingen via éen aanraakscherm geregeld kunnen worden. Helaas is de bezuiniging iets doorgeschoten naar onze zin: regelmatig moeten we nog eens, maar harder drukken als een aanraking niet geregistreerd is. Ook zitten we niet op meldingen als ‘starten van navigatieplugin’ te wachten. Maar eigenlijk wel dus! Het systeem is niet erg snel, wat bij het invoeren van adressen zelfs tot schrijffouten kan leiden. Toch willen we niet te hard klagen, want het systeem draagt - zelfs op deze manier - bij aan het forse gevoel van value for money, aangezien de Cactus wel alles biedt wat je nodig hebt voor een meer dan schappelijke prijs.

Op de achterbank (inmiddels in delen om te klappen, dat kon bij de eerste Cactussen nog niet) vermaakt onze passagier zich met het uitklappen van de raampjes en klaagt niet over ruimtegebrek. Ondanks dat de Cactus op de PF1 bodemgroep van de C3 en DS 3 staat is de binnenruimte prima. De kofferbak is niet mooi vierkant, maar wel ruim. In de deuren plenty opbergruimte en het dashboardvak is, bij afwezigheid van een airbag (deze zit in het plafond verwerkt) ook lekker diep en goed toegankelijk door de grote klep. Dat met die airbags in de voorruitlijst is overigens wel leuk en aardig, maar voor de bestuurder die wat langer is dan de gemiddelde Europeaan betekent het dat het zicht in de hoogte beperkt is. Vooraan in de rij kun je regelmatig het verkeerslicht niet zien zonder naar voren te leunen. Nog zo’n dingetje: het is maar een geluk dat we een Péagepieper bij ons hebben, want de raambediening kent geen ‘one touch’-bediening, waardoor je de knop te lang ingedrukt moet houden voor openen en sluiten.

Uiteindelijk zijn we ruim op tijd en nog best heel fris in Aulnay-sous-Bois voor ons bezoek aan het Conservatoire en wat foto’s van de Cactus op het oude fabrieksterrein. Van wat in de jaren 70 nog gold als een van de modernste productiefaciliteiten resteren nu alleen nog verlaten gebouwen en braakliggende grond. De laatste activiteiten die we nog waarnemen zijn een grote voorraad uit te leveren fleet cars.

Als we vertrekken uit Aulnay komen we vrijwel direct in een hoosbui van bijbelse proporties terecht. De wissers houden zelfs in standje manisch de voorruit maar nauwelijks doorzichtig. Met veel profiel op de Michelins geeft de Cactus geen krimp. Wat wel opvalt is het geluid van de kletterende regen. Het panoramadak is daarin hoofdverdachte, maar gek genoeg lijken de voorruit (dunner dan bij andere auto’s?) en het stuk plaatwerk tussen voorruit en panoramadak een grotere oorzaak van kabaal. Even later rollen we een file in die een dikke drie kwartier van onze tijd zal innemen. Het verveelt altijd, filerijden en op momenten als deze zou je willen dat Citroën ook in de Cactus een EAT6 zou leveren. En dan niet alleen met deze fijne diesel, graag ook met de PureTech 110 en 130! Citroën, lezen jullie mee?

Eenmaal Lille voorbij razen we weldra al door België. We maken aardig wat meters en ook op hogere snelheden is de Cactus niet nerveus. Hazeldonk, voor de tweede keer vandaag, en het wordt eens tijd onze indrukken op te sommen. De Cactus is een ruime, praktische auto met een volwassen rijgedrag. Aan niets ontbreekt het voor een lange reis of vakantie, alhoewel het gebrek aan fatsoenlijk trekgewicht misschien een punt is voor sommigen. We vergeven de Cactus de kleine tekortkomingen omdat we eigenlijk best blij worden van deze auto. Hij doet ons denken aan de BX, een model dat na naren verguisd te zijn nu weer aan populariteit wint. De BX was ook al een eigenzinnige aanbieding van ruimte en comfort voor een schappelijk bedrag. Citroën lijkt zich anno 2016 weer te vereenzelvigen met dit idee. De C4 Cactus is daarvan een voorbeeld, maar we zijn ook erg benieuwd of de C4 Elysée in Nederland deze filosofie komt uitdragen. Zijn jullie ook zo benieuwd?

tekst en foto’s 2d; uiteraard met dank aan Citroën Nederland

demuywo schreef:

Even een vraagje voor Mulder, heb je bij je Cactus nog niet gehad dat dat hele multimediagedoe gewoon niets deed? Ik rij voor het werk een 308SW waar hetzelfde ‘ding’ inzit, God heb ik dat ding al vervloekt, inderdaad traag in het opstarten, 36 keer je keuzes moeten bevestigen en al verschillende keren gehad dat het ding niets meer deed! maar het gevolg was dan wel dat bijvoorbeeld ook je blower niet harder of zachter kan, je radio blijft even luid enz… Toen het eens 4°C was heeft het 25 minuten geduurd vooral dat ding ‘opgestart’ was…

Leuk testverslag overigens!

Beetje erg late reactie, maar het is mij ook enkele malen gebeurt dat het systeem, zowel na koude start als gewoon onder het rijden, niet thuis geeft en niet opstart cq. domweg uitvalt. Gelukkig duurt het dan ‘maar’ een minuut ofzo, en zeker geen 25. Maar irritant is het wel want inderdaad, niets doet het dan meer.

Nieuw: EAT6-automaat

De Citroën C4 Cactus is nu ook verkrijgbaar met de auomatische versnellingsbak EAT6, altijd in combinatie met de motorisering PureTech 110 S&S. Deze nieuwe aandrijflijn kan samengaan met de uitrustingsniveaus Feel, Shine en Business, en met de speciale edities Rip Curl en Onetone (zie volgend bericht).

bron: persbericht Citroën Media Center

Speciale uitvoering Onetone

De Citroën C4 Cactus komt in een nieuwe speciale uitvoering beschikbaar: Onetone. Zoals de naam al doet vermoeden, is het uiterlijk in één kleur gehouden, maar er is wel keuze mogelijk:
- lak blanc perlé/pearlescent white, airbumps dune, velgen wit;
- lak noir obsidien nacré, airbumps zwart, velgen zwart;
- lak gris shark, airbumps grijs, velgen grijs.

De uitrusting van de Citroën C4 Cactus OneTone is gebaseerd op het niveau Shine en biedt daarbovenop de volgende extra’s:
- witte dakrails en buitenspiegels op de witte versie;
- achteruitrijcamera;
- 17” lichtmetalen velgen Cross;
- halflederen interieur;
- verwarmde voorstoelen;
- metaallak;
- beschermmatten voor en achter.



bron: persbericht Citroën Media Center

De TV-spot voor de speciale uitvoering Citroën C4 Cactus Onetone gaat op 17 februari in Frankrijk in première, maar hier is al een Engelstalige versie: